„Diana i Bazyl żyli długo i szczęśliwie – nie pobrali się.”

„I odtąd żyli długo i szczęśliwie.
Kończy się sprawa i urywa opis.
Autor co stręczył kochanków ku sobie
z zadowoleniem odkłada rękopis.”

„Wszyscy jesteśmy bohaterami tej romantycznej bajki. Wszyscy jesteśmy też dziećmi kina, które w tej – jak pan mówi – bajce wychowuje nas od dziecka. Dla mnie romantyzm to nie tylko wiara w „żyli długo i szczęśliwie”, ale też w to, że koniec miłości zawsze jest traumą.”

„Większość ludzi uważa, że prawdziwa miłość przychodzi w wieku 18 lat, potem ślub i „żyli długo i szczęśliwie”. Co za bzdura! Znam wiele osób, które zakochały się dość późno i są bardzo szczęśliwe. Liczy się każda wspólnie spędzona chwila. Obojętne, czy trwa kilka tygodni, czy kilkadziesiąt lat.”

„Kierowała się wówczas instynktem, a jej instynkt nie miał nic wspólnego z altruizmem. Na wojnie altruiści nie żyli długo.”

„Długo i szczęśliwie żyje się tylko w bajkach.”

„Rozumiało się samo przez się, że się pobierzemy.”

„Człowiek nie potrafi ani cierpieć, ani być długo szczęśliwym. Nie jest więc zdolny do niczego, co się liczy.”

„Złudzeniami można żyć dość długo i być dość szczęśliwym. Może to nawet jedyny sposób, żeby być szczęśliwym. To znaczy, kiedy się jest Polakiem i nie umie się nic prócz zakładania dynamitu pięćset stóp pod ziemią.”

„Gdy mężczyzna i kobieta się pobiorą, stają się jednym ciałem; pytanie tylko czyim?”