„Żegnamy się dzisiaj z poetą, ale nie żegnamy się z jego poezją. Ona nas wszystkich tutaj obecnych i wszystkich nieobecnych, przeżyje na pewno.”

„Kościół płocki (…) pokochałem całym sercem i z ogromnym trudem przychodzi mi się dzisiaj z nim żegnać.”

„Wszystko jest poezją, każdy jest poetą.”

„Tylko to czego nie ma, jest nieobecne obecnie.”

„Dziś wiem, że można pisać poezję po Oświęcimiu i można pisać poezję „po Tadeuszu Różewiczu”.
Ale wiem też, że bez znajomości Jego Poezji, nie byłbym dziś poetą, pewnie bym poezję porzucił. I wiem, że nie można być współczesnym poetą, nie mierząc się z Jego Poezją, nie znając Jej.
Mistrz wiele swoich wierszy poświęcił Matce. Ośmielę się napisać, że on sam jest Matką współczesnej poezji polskiej – tak wielu poetów wydał na świat, i tak różnych. Tak wielu dużo mu zawdzięcza. Czuję się jednym z nich. Nie wiem kto jest Ojcem poezji polskiej, ale Matką na pewno Tadeusz Różewicz – tyle w Nim i w Jego Poezji dobroci i pochylenia. Ojcem był Jan Kochanowski.”

„Kiedy się sądzi, że On jest nieobecny, można Go oglądać – kiedy jest obecny nie można Go zobaczyć.”

„Oprócz niewielkich obecnych są wielcy nieobecni.”

„Umieranie to doprowadzanie do końca naszych wątpliwości, wszystkich naszych pytań i tylko bycie tutaj z obecną rzeczywistością.”

„Być poetą – znaczy mówić światu „nie”. Bo tylko to jest poezją: nieustające szukanie.”

„Janek to był gaduła pierwszego sortu. W skrócie – opowiedział mi wszystko o wszystkim tutaj [na Śląsku]. I o wszystkich. Do dzisiaj mam wrażenie, że on znał wszystkich stąd, a wszyscy stąd znali Janka.”