fragmenty przemówienia na otwarciu Muzeum Powstania Warszawskiego, Warszawa, 31 lipca 2004.
Źródło: Zofia Korbońska, Refleksje z Powstania 1944. Zofia Korbońska świadek historii, Wyd. Fundacja im. Stefana Korbońskiego, Waszyngton – Warszawa 2004, z wkładką, ISBN 8392149203.
„My [Polacy] nie mówimy o sobie źle. Jest Skrzetuski, Wołodyjowski, powstanie warszawskie, powstanie styczniowe. Przywiązywaliśmy dzieci pod Cedynią jako tarcze i to jest super. Znaczy to jest najlepsze, co Polskę spotkało. Nigdy nie ma spojrzenia na naszą historię z punktu widzenia, że: „zastanówmy się, bo to nie było dobrze.””
Źródło: Maciej Stuhr: przestałem być uważany za Polaka, stopklatka.pl http://stopklatka.pl/-/30194094,maciej-stuhr-przestalem-byc-uwazany-za-polaka, 12 listopada 2012
Podobne cytaty

o powstaniu warszawskim
Źródło: Sens Powstania Warszawskiego – wywiad z gen. Tadeuszem Pełczyńskim, współautorem decyzji o wybuchu powstania w Warszawie http://www.portal.arcana.pl/Sens-powstania-warszawskiego-wywiad-z-gen-tadeuszem-pelczynskim-wspolautorem-decyzji-o-wybuchu-powstania-w-warszawie,3993.html, arcana.pl
Źródło: Czesław Cywiński – kustosz pamięci AK http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/1395428,Czeslaw-Cywinski---kustosz-pamieci-AK, polskieradio.pl, 10 marca 2016.

Źródło: Akcja „Burza” na Kresach Wschodnich – jej specyfika i znaczenie https://wpolityce.pl/polityka/183688-akcja-burza-na-kresach-wschodnich-jej-specyfika-i-znaczenie-zapraszamy-na-konferencje, wpolityce.pl, 21 stycznia 2014.

odpowiedź na pytanie, czy był kiedyś młody.
Źródło: Młody nie byłem, nawet kiedy byłem, wyborcza.pl, 13 marca 2011 http://wyborcza.pl/1,90539,9214874,Mlody_nie_bylem__nawet_kiedy_bylem.html

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Janusz Kazimierz Zawodny, Uczestnicy i świadkowie powstania warszawskiego. Wywiady, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 15.

Pięć osób, które spotykamy w niebie
Źródło: Dziś są Eddiego urodziny

„Powstanie Warszawskie stało się krzykiem całego kraju na cały świat! – Umyj ręce!”
piszę. Nie uczestniczyłem w Powstaniu Warszawskim. Byłem w obozie koncentracyjnym Buchenwald (1944 r.). Żyliśmy przedsmakiem nalotów amerykańskich. Warszawskie Powstanie przeżywaliśmy z dala od Warszawy. Budziło w nas otuchę, że Polska jeszcze nie zginęła. Z głośników płynęły wiadomości nadal pełne buty i kłamstwa – niemieckiej propagandy. Z podziwem, lękiem i z zazdrością myśleliśmy o odwadze i heroizmie innych. Oni walczyli.
Źródło: Tragizm i sens Powstania Warszawskiego, Janusz Kuczyński, Józef L. Krakowiak (red.), Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2006, s. 202.

Źródło: Tadeusz Pełczyński, przedmowa [w:] Armia Krajowa w dokumentach 1939–1945, op. cit., s. XXXIII – XXXIV (33–34).
Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 30.