„Nie trzeba mówić, by kłamać.”

„Nie kłamałem, bowiem nie mówiłem pod przysięgą, tylko wypowiadałem się dla mediów.”

„Ktokolwiek mówi, iż się śmierci nie lęka, kłamie.”

„Mężczyzna kłamie lepiej, gdy mówi, kobieta – gdy pisze.”

„Ludzie dzielą się na tych, którzy kłamią i na tych, którym tylko wydaje się, że mówią prawdę.”

„Nie warto kłamać, wystarczy mówić prawdę i tak nikt ci nie uwierzy.”

„Kłamałam, bo mówił, że powinnam kłamać… A teraz, po tych wszystkich błędach, jakie dla niego popełniłam… Tom chce się ze mną rozwieść… by poślubić tę, która do niego pisała i przyjeżdżała na widzenia od ponad dwóch lat”

„Łatwo jest wierzyć w siebie, gdy się kłamie, ponieważ wtedy mówi się o kimś zupełnie innym.”

„Klienci kłamią. Oczywiście, powinniśmy ich słuchać, ale to jeszcze nie oznacza, że musimy wierzyć we wszystko, co nam mówią.”

„To samo przecież ożywia nas pragnienie, czy gdy kłamiemy, czy gdy mówimy prawdę: jedni kłamią wtedy, gdy zamierzają swoimi kłamstwy innych przekonać i coś na tym zyskać, drudzy mówią prawdę, aby przez nią jakąś korzyść osiągnąć i aby wzbudzić większe zaufanie. Tak więc dążymy wszyscy do tego samego celu, choć nie tak samo postępujemy. Gdyby nie miała stąd żadna korzyść wyniknąć, wtedy bez różnicy ten, co mówi prawdę, byłby kłamcą, a ten, co kłamie, mówiłby prawdę.”