„Ten szlachetny,
Kto szlachetnie czuje, żyje!”

„Duszy szlachetnej ciąży myśl, że ktoś się jej czuje zobowiązany do podzięki; gminnej, że ona komuś.”

„Trudno w sposób godny i szlachetny znieść w życiu odmianę na gorsze.”

„Szlachetny troszczy się o swe cnoty, a nie o to, że mu w biedzie żyć przyszło.”

„Szlachetny jest ten, kto nie tylko nie krzywdzi, ale i nie chce krzywdzić.”

„O wy, nieszczęśliwi republikanie! Kobieta musi wskazać wam drogę do zaszczytnego działania! Cieszę się, że dałeś życie córce, która wie, jak szlachetnie umrzeć… Wybacz mi, że nie pytając Ciebie, zadysponowałam swoim życiem.”

„Ludzie doświadczeni mówili mi, że kto ma czyste sumienie, czuje się szczęśliwy i zadowolony, a przecież pełny żołądek daje nie najgorsze wyniki, tylko tańszym kosztem i bez większej fatygi. Gdy człowiek porządnie i zdrowo się pożywi, staje się pobłażliwy i szlachetny, wspaniałomyślny i czuły.”

„Zgoła wszystko jest prócz cnoty,
U mej szlachetnej Doroty.”

„Szlachetny człowiek wymaga od siebie, prostak – od innych.”

„Czyż nie jest prawdziwie szlachetny ten, kto się nie smuci, choć się na nim ludzie nie poznali?”