„Gdybyśmy nie byli dziećmi,
Jeśli ślepo nie kochali,
Nie witali, nie żegnali —
Cierpień byśmy nie zaznali.”

„Kochać – tak łatwo, żegnać – tak trudno.”

„Witajcie, kochane góry,
O, witaj droga ma rzeko!
I oto znów jestem z wami,
A byłem tak daleko!”

„Miłość sprzedawana, pieniądz kochany.
W wyjątkowych okolicznościach witamy.”

„Żegnając przyjaciela, nie płacz, ponieważ jego nieobecność ukaże ci to, co najbardziej w nim kochasz.”

„Przede wszystkim witam dzieci tułacze, które przeszły gehennę na „nieludzkiej ziemi”. Bardzo serdecznie witam jednocześnie o. Łucjana Królikowskiego, sybiraka, który otoczył ojcowską opieką dzieci cudem ocalałe z niewoli sowieckiej.”

„Jak się jest dzieckiem, to się myśli, że rodzice są absolutnie doskonali i ślepo się ich kocha. Potem człowiek zaczyna ich nienawidzić, bo nie są tak doskonali, jak sobie wyobrażał, i rozczarowują nas. A jeszcze potem człowiek uczy się akceptować ich błędy, bo sam je robi. I może wówczas właśnie staje się dorosły.”

„Gdybyśmy wiedzieli, jak bardzo kocha nas nasz Bóg, umarlibyśmy z radości! Nie wierzę, że są serca tak twarde, że nie kochają, kiedy widzą się tak kochane.”

„Z wiekiem zrozumiałam, że ja – osoba, która miała tyle szczęścia, mogąc robić to, na co ma tylko ochotę – mam obowiązek pomagać innym, tym, którzy zaznali aż takich cierpień.”

„Cieniem każdej miłości jest cierpienie. Nie można nie kochać, ale jeśli się nie kocha, miłość rozszczepia się na miłość i cierpienie.”