„Każdego ranka i każdej nocy
Ktoś rodzi się w słodkim zachwycie..
Ktoś rodzi się w słodkim zachwycie,
ktoś rodzi się w nieskończoną noc.”

„(…) jest naiwnością mniemanie, jakoby zachwyt nasz wobec dzieła sztuki z nas samych pochodził: że zachwyt ten w sporej mierze nie rodzi się z ludzi, ale między ludźmi, i jest to tak jakbyśmy wzajemnie zmuszali się do zachwytu (choć nikt „osobiście” nie jest zachwycony).”

„Każdego ranka kiedy się budzę, doświadczam niespotykanego zachwytu – zachwytu bycia Salvadorem Dalí – i zadaję sobie pytanie: „jakiej wspaniałej rzeczy dokona dziś Salvador Dalí?””

„A gdyby ktoś dla swej nauki przeszedł przez ogień – czegóż to dowodzi? Zaprawdę, więcej to waży, gdy własna nauka rodzi się z własnego żaru.”

„Każdemu ktoś czegoś zazdrości i każdy komuś.”

„Ktoś, kto kopie drugiego człowieka, często sądzi, że go kocha. Wierzy w to. To iluzja, jak te gdy, ale wydaje się bardzo prawdziwa. Wiele wstrętnych rzeczy rodzi się z miłości, jeśli nie jest ona… właściwie pielęgnowana. Zazdrość, nienawiść, zawiść, podejrzliwość.”

„Po każdej wojnie ktoś musi posprzątać.”

„Każdy z nas robi błąd: czeka, aż przyjdzie ktoś, kto wypełni nam świat
każdy z nas cierpi, bo wierzy, że przyjdzie ktoś, kto ukoi nasz strach”

„Każdemu wolno kochać,
To miłości słodkie prawo.”

„Słowika słodkie pienie
Nocą mnie ze snu budzi
Raduję się i tęsknię
W miłosnym uniesieniu,
Najlepszy wtedy strumień
Pieśni z mych warg wytryska
W zachwycie śpiew mój tworzę.”