„Tolerować nie znaczy zapomnieć, że to, co tolerujemy, na nic więcej nie zasługuje.”

„Kochać to znaczy zapomnieć o sobie.”

„Być dorosłym znaczy: zapomnieć o tym, ile razy byliśmy niepocieszeni.”

„Myślę, że jakaś forma emigracji potrzebna jest każdemu z nas. To ona uczy poznawać na nowo, odkrywać znaczenia obcych do tej pory zapachów, słów: kochać, tolerować, dawać szansę przypadkowi, ryzykować… Jeśli choć raz przekroczy się tę granicę – nie ma już powrotu. Dziś więc mam sny emigranta, który stoi po drugiej stronie. Jest w nich zupełnie inna niż kiedyś melodia życia.”

„Zapomniałam już, co znaczy cierpieć,
będę miała niedługo
duchowe życie oseska.”

„Mniej znaczy więcej.”

„Zawsze czułem, że powiedzieć mniej – znaczy więcej, niż powiedzieć więcej.”

„Być dobrym dzieckiem znaczy nawet więcej, niż być królewną.”

„Naprawdę wierzę, że mniej znaczy więcej.”

„Nareszcie się pytam: „to znaczy, że pamięć nie jest potrzebna? Wszystko, co minęło, trzeba pogrzebać i zapomnieć?”. A on wielką igłą, chyba szewską zaszywa sobie dziurę w rękawie i powiada: – Pogrzebać – tak, zapomnieć – nie. Chodzi o to, żeby nie gnić za życia.”