„Godzę się na to, że kiedyś umrę, nie zgadzam się jednak na śmierć w małym wymiarze, jaka jest noc bez snów.”

„Śmierć jest snem bez snów.”

„Pewien wielki generał powiedział kiedyś, że dobrym Indianinem jest tylko Indianin martwy. Zgadzam się z nim, ale tylko w tym, że to co jest indiańskie w tej rasie, powinno umrzeć. Zabij Indianina w nim samym i ocal człowieka.”

„(…) niechętnie mówimy o śmierci. I niechętnie godzimy się ze świadomością, że prędzej czy później i tak wszyscy umrzemy. Strach przed śmiercią to tak naprawdę strach przed nieznanym. To naturalne uczucie, nikt z nas bowiem nie ma pewności, czy po tym, jak odejdziemy już z tego świata, cokolwiek czeka nas dalej.”

„Śruba, przykręcona we śnie, nie zmieni sytuacji, jaka panuje na jawie.”

„Każdy musi umrzeć. Dla mnie śmierć jest niczym, śmierć jest snem. Tłumaczę to sobie jeszcze tak: miałem ukochane miejsce w świecie – Wyspy Zielonego Przylądka. Ukochane było dawno temu, kiedy nie było tam tych wszystkich hoteli, tłumu turystów, hucznych imprez, a ja mogłem łowić ryby. Ale mnie na tych Wyspach nie ma. Nie żyję tam, nie żyję i już. To samo dotyczy innych miejsc na świecie. I naturalną koleją rzeczy kiedyś nie będzie mnie też tu.”

„Jeżeli czwartym wymiarem będzie czas, to piątym będzie śmierć.”

„Sen jest dla mnie stratą czasu. Boję się spać. Sen to dla mnie forma śmierci.”

„Bądź pewien, że kiedyś wreszcie cię zabije – wyszeptała ze złością.
– Ależ słodka – roześmiałem się – Ty mnie zabijasz co noc. Wielkim nożem, na który napierasz całym ciałem. Co noc mordujesz z zimną krwią, a ja co rano budzę się żywy, by znowu wieczorem umrzeć…”

„Sen i śmierć to bracia bliźniacy.”