„Nieśmiertelni śmiertelni i śmiertelni nieśmiertelni. Ci żyją śmiercią tamtych, tamci umierają życiem tych.”

„Jesteśmy śmiertelni nie dlatego, ze umrzemy, ale dlatego, że rozpoczęliśmy żyć.”

„O ŚMIERTELNI. HO. HO. HO.”

„Skoro jednak wszyscy wiemy, że jesteśmy śmiertelni, dlaczego tak rzadko uwzględniamy śmierć w swoich planach?”

„Świat bez śmierci jest niewyobrażalny. Wszyscy ludzie są śmiertelni, niezależnie od tego, czy mają lęk przed śmiercią, czy też nie. Z chwilą, gdy człowiek dochodzi do samoświadomości, uświadamia sobie również własną śmiertelność.”

„Celem wojny nie jest śmierć za ojczyznę, ale sprawienie, aby tamci skurwiele umierali za swoją.”

„Dúnedainowie bowiem sądzili, że nawet ludzie śmiertelni, jeśli im jest dana taka łaska, mogą sięgać wzrokiem w czasy inne niż ten, w którem żyją ich ciała; zawsze tęsknili, by uciec z cieni wygnania i zobaczyć jakiś przebłysk światła, które nie umiera.”

„Słowo człowiecze
jest dzieckiem śmierci.
Mówimy, albowiem jesteśmy
śmiertelni: słowa
to już nie znaki, to lata.
Kiedy mówię to co mówię
nazwy przez nas wypowiadane
wymawiają czas: nas wypowiadają.
jesteśmy imionami czasu.”

„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„Sens naszego istnienia przewyższa czas życia. Kara istot śmiertelnych, czy też może ich dar, jest następująca: należy żyć, nie rozumiejąc. Nadzieja jest jedyną limfą, która pozwala nam iść naprzód. Będzie jeszcze wojna i rozpacz, po nich pokój i nadzieja, a potem znowu mrok. To w tym wiecznym kręgu zamyka się znaczenie, jedyne, do którego jako śmiertelni możemy aspirować.”