„Możecie spalić gęś, ale kiedyś nadejdzie łabędź, którego nie spalicie.”

„Z początku myślałem:
jest to balon ze skrzydełkami -
takem rysował kiedyś ludzi z okrągłym tułowiem oślim
i z cienkimi nóg zapałkami -
spaliły się, zanim wyrosłem.”

„Łabędź: gondola naszych jezior.”

„A jeśli kiedyś nadejdzie SEN, to przyjmę go w ciemno i z zamkniętymi oczami.”

„Jestem szczęśliwy, mogąc po prostu pracować i nie mam zamiaru czekać, aż kiedyś nadejdzie idealna rola czy film.”

„To dziwne, jak wiele można o kimś wiedzieć, nie wiedząc wszystkiego. A wciąż nam się wydaje, że kiedyś nadejdzie dzień, kiedy poznamy całą prawdę.”

„To najlepsze kiedyś może nadejść tylko jako etap po etapie – nie ma skoków w przyrodzie, i kataklizm jest formą ewolucji, i rewolucja nie jest niczym innym jak ewolucją przyspieszoną.”

„Od drzew czerwonych łabędź się wyłania:
To moja dusza przez wody tajemne
Życia tak płynie, pełna zapytania…”

„Po stawie pływał samotny łabędź, właściwie było to tylko pół łabędzia, to gorsze, widać szukał czegoś na dnie.”

„Atak za szturmem, szturm za natarciem!
– Ach, gdyby tylko przysłano pomoc,
ach, gdyby tylko było wiadomo
że nam alianci nadeślą wsparcie
nim wystrzelimy pocisk ostatni:
Głód bohaterom kiszki skręca,
sennieją oczy, słabną ręce,
słania się, ściele żer armatni,
las krzyży rośnie wokół strzelnic,
wróg nasze matki pędzi na czołgi,
za Wisłą milczy swołocz znad Wołgi,
przywarły działa czerwonych sotni,
i coraz więcej spalonych dzielnic,
i coraz czarniej, coraz śmiertelniej,
coraz samotniej…”