„Zawsze byłam uziemiona i nie było nic do roboty. Musiałam więc sama siebie zabawiać. Wiele czasu spędzałam na pisaniu.”

„Miałem wiele szczęścia i zawsze będę wdzięczny swoim rodzicom oraz mojej nauczycielce Annie Kantor za to, że wychowali mnie tak, jak należało wychować dziecko w mojej sytuacji. Chociaż spędzałem wiele czasu przy fortepianie, to starczało mi go też na swawolę – przecież byłem prawdziwym łobuzem…”

„Scenariusz posuwał się do przodu. Pisanie nigdy nie było dla mnie problemem. Jak sięgnę pamięcią, zawsze pisałem tak samo; nastawiałem radio na stację z muzyką klasyczną, zapalałem papierosa albo cygaro, otwierałem butelkę. Resztę robiła maszyna. Ja musiałem tylko przy tym być. Pisanie pozwalało przetrwać, kiedy życie nie miało mi nic do zaoferowania, kiedy życie jako takie było teatrem grozy. To maszyna mnie pocieszała, mówiła do mnie, zabawiała mnie, była moją ucieczką. Właśnie po to przede wszystkim pisałem: żeby uciec, uciec przed wariatkowem, uciec przed ulicą, uciec przed samym sobą.”

„Moi rodzice nie nauczyli mnnie siły. Odeszli, gdy byłam bardzo młoda i nagle zostałam sama, musiałam wszystko sama robić. Zawsze mówi się, że człowiek ma w sobie męski i żeński element.”

„Jeśli zawsze jesteś na czas, to oznacza, że nie masz nic lepszego do roboty.”

„Nie jestem zbyt analityczny. Wiecie, nie spędzam zbyt wiele czasu na myśleniu o sobie, o tym, dlaczego robię pewne rzeczy.”

„Pisanie fikcji jest sprzeczne z pisaniem muzyki. Muzyka jest o wiele bardziej społeczna. To się czuje jako bardziej naturalne, bardziej rozmowne. Fikcja jest izolowaniem się, podczas gdy muzyka wywołuje hałas, interakcje społeczną z instrumentami, gdzie muzyka jest odpowiedzią na ciebie. Myślę, że moje piosenki są moimi przyjaciółmi, lubię spędzać czas z nimi.”

„Każdy idiota potrafi napisać: „Budzę się rano i zabawiam ze sobą przez pięć minut”. Jednak o wiele ciekawsze jest spróbować wyrazić, co myślisz o tym co cię otacza i o niektórych sprawach składający się na rzeczywistość.”

„By zapragnąć przyjaźni, nie potrzebujesz wiele czasu, lecz sama przyjaźń jest owocem, który dojrzewa powoli.”

„Wypadki potoczyły się tak, że często musiałem zajmować się różnymi sprawami, ale jestem i zawsze byłem tylko żołnierzem.”