„Nie widzą Ciebie moje oczy,
Nie słyszą Ciebie moje uszy;
A jesteś światłem w mej pomroczy.
A jesteś śpiewem w mojej duszy.”

„Mała sprawdź to, Ty jesteś lekiem na całe zło,
Ty wyleczysz moją duszę i ciało,
na koniec świata prosto, za Tobą pójdę dnia każdego,
miłość lekiem jest, więc Ty daj mi go.”

„Dziś usłyszałam te słowa: Łaski, których ci udzielam, są nie tylko dla ciebie, ale i dla wielkiej liczby dusz… A w sercu twoim jest ustawiczne mieszkanie Moje. Pomimo nędzy, jaką jesteś, łączę się z tobą i odbieram ci nędzę twoją, a daję ci miłosierdzie Moje; w każdej duszy dokonywam dzieła miłosierdzia, a im większy grzesznik, tym ma większe prawa do miłosierdzia Mojego. Nad każdym dziełem rąk Moich jest utwierdzone miłosierdzie Moje. Kto ufa miłosierdziu Mojemu, nie zginie, bo wszystkie sprawy jego Moimi są, a nieprzyjaciele rozbiją się u stóp podnóżka Mojego.”

„Ojczyzną moją jest muzyka. A ty jesteś jak nuta rzewna,
z którą na ustach, po latach, wraca się w muzykę jak do domu.”

„Ty jesteś moim kotem, a ja jestem twoim człowiekiem.”

„Ty, kurwa, jesteś fiskusem czy kanarem?
Interesuje cię moje konto i testament.”

„A ty kim jesteś, by oceniać mnie?”

„Ty nie jesteś kobietą! Ty jesteś wyzwaniem!”

„No i nie ma nic gorszego niż kiedy ci mówią, że jesteś dobry, a ty wiesz, że jesteś zły.”

„Proszę posłuchać: ja, jako katolik, osoba wierząca, szanuję prawa Kościoła, ale uważam, że nie było potrzeba aż tyle czasu. Moim zdaniem, Jana Pawła II można było beatyfikować od razu. Mówię to na podstawie tego, co przez te lata widziały moje oczy i słyszały moje uszy. Dodajmy do tego okrzyk tłumów – a to znaczy, że nie tylko ja z bliska miałem takie odczucie…”