„Nie wiem, sam już nie wiem,
czy to warto kochać ciebie?
Bez pamięci, tak jak kiedyś
kochać tak, jak ty mnie,
gdy twój dzień był mym dniem.”

„Kocham siebie bardziej niż ciebie.
Wiem, że to złe, ale co powinienem zrobić?”

„A wszystko to, bo Ciebie kocham
I nie wiem jak bez Ciebie mógłbym żyć
Chodź pokażę Ci czym moja miłość jest
Dla Ciebie zabiję się”

„Wiem nie mogę Cię zmusić, i nawet nie spróbuję Nikogo tak jak Ciebie w życiu mym nie potrzebuję”

„Przechodziliście kiedyś ciężki okres z kobietą, gdy straciliście pracę? Wasza kobieta próbowała was pocieszyć: „Kochanie, nie martw się, przejdziemy przez to. Wiem, że mamy rachunki do zapłacenia, ale jeśli mamy pozbyć się jakiegoś gówna, to się go pozbędziemy.” – Ona mówi wtedy o tobie! Jeśli straciliście pracę, to straciliście też kobietę, może nie odejdzie w ten sam dzień, ale odliczanie się rozpoczęło.”

„Wiem, że mnie kochasz, ale nie wiem dlaczego. Patrzę na ciebie i nie mogę zrozumieć: dlaczego to ja. Za każdym razem gdy odzyskuję równowagę, znowu ją tracę. Bo to nie powinnam być ja i myślę, że gdy do tego dojdziesz, zabije mnie to.”

„Zrozumiałem, że choćby nie wiem jak się kogoś kochało, długo nie widziana twarz w końcu zaciera się w pamięci.”

„Kocham was ludzie! Ty, w tych długich włosach! Kocham cię! Ciebie też kocham łysolu! I tego chłopca z flagą też kocham… Tak, do ciebie mówię palancie…”

„W jednej chwili wszystko pociemniało. Sam nie wiem, gdzie jestem. Czuję jedynie, że znajduję się pośród obcych mi ludzi, że muszę jechać cały dzień i jeszcze jeden i trzeci, by w końcu znaleźć się przy Tobie – a może po to, by rozstać się z Tobą.”

„Patrząc na ciebie, widzę twe piękno i czar i wiem, że w każdym twoim wcieleniu stają się one coraz wyraźniejsze. I wiem, że każde moje poprzednie wcielenie poszukiwałociebie. Nie kogoś takiego jak ty, lecz ciebie, nasze dusze bowiem zawsze muszą się połączyć.”