„Gdzie są te łąki, cośmy brodzili, gdzie są te ścieżki, cośmy chodzili, gdzie bukowiny, cośmy zbłądzili, gdzie ciemnogrzywy wiatr?”

„Myślę, że wydeptałem w poezji jakieś własne ścieżki, po których nikt ze mną nie chodził. Czy one zarosną trawą, czy okażą się potrzebne, nie wiem.”

„Istnieje doskonała Ścieżka Dharmy, ścieżka została oczyszczona i otwarta.”

„Do wielkich osiągnięć przez wąskie ścieżki.”

„Nie ma nic bardziej zawikłanego, niż ścieżki ducha.”

„Ścieżka przeszłości jest ścieżką bólu i cierpienia!”

„Miłość potrafi znaleźć drogę tam, gdzie nie ma nawet ścieżki.”

„To, w co wierzycie, to Ścieżka, którą powinniście podążać.”

„opustoszała jest w niedzielne południe nasza ulica
zostają tylko ci którzy muszą reszta wyjeżdża za miasto
łapać wiatr w płuca zachłystywać się wonią wsi
obmywać ciała w strumieniach lub wspinać się na szczyty
z pewnością ma to jakiś sens z pewnością
bo czyż nie bardziej zielona jest trawa na łąkach
niż mech na chodnikach, parapetach i murach”

„Życie jest zabawne, prawda? Kiedy już myślisz, że wszystko sobie poukładałeś, kiedy zaczynasz snuć plany i cieszyć się tym, że nareszcie wiesz, w którym kierunku zmierzasz, ścieżki stają się kręte, drogowskazy znikają, wiatr zaczyna wiać we wszystkie strony świata, północ staje się południem, wschód zachodem i kompletnie się gubisz. Tak łatwo jest się zgubić.”