„I podchorąży nie zdąży
I uciecze co się odwlecze
I nie patrz końca bądź mądry
I nic się w niepamięci nie pogrąży
I nie każdy jest kowalem swego szczęścia
I nie uświęcają się środki celami
I nie parami chodzą nieszczęścia
Ale wilczymi stadami.”

„Adam i Ewa: nieszczęścia chodzą parami.”

„Stare przysłowia mówi, że „każdy jest kowalem własnego szczęścia”. Ale kowalstwa też się trzeba uczyć.”

„Cel, który musi uświęcać środki, godzien jest tych środków.”

„Lubię, kiedy moi przyjaciele chodzą stadami.”

„Karnowscy, cóż nieszczęścia chodzą parami. A całą resztę zostawiam prawnikom.”

„Wychodzę z założenia, że każdy jest kowalem swego losu.”

„Nie każdy jest kowalem swego losu. Przeważnie bywa się kowadłem.”

„Każdy jest kowalem własnego losu.”

„Człowiek jest kowalem własnego szczęścia.
Pewno dlatego tak często znajdujemy się między młotem a kowadłem.”