„Ale czyż miłość to nie jest właśnie: dwoje zwierząt, które się pożądają do utraty zmysłów?”

„Miłość to egoizm we dwoje.”

„Czyż fakt, że człowiek jest zwierzęciem mięsożernym nie przynosi mu ujmy?”

„Bądź silny, o człecze! pożądaj, raduj się wszelkimi rzeczami zmysłu i zachwytu i nie obawiaj się, iż jakiś Bóg za to cię odrzuci.”

„Miłość to głupota robiona we dwoje.”

„Miłość jest dzieckiem złudzenia i ojcem utraty złudzeń.”

„Miłość – gra we dwoje, w której oboje mogą wygrać.”

„Miłość często przemienia człowieka w zwierzę, ale często i zwierzę w człowieka.”

„Czyż absolutna miłość nie jest trochę samobójcza?”

„Miłość bez zmysłów to włócznia bez żelaza, to puchar bez wina.”