„Nadmierne pragnienie, by być kochanym, niewiele ma wspólnego z prawdziwą miłością. Umiłowanie samego siebie zawiera zawsze coś samobójczego.”

„Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.”

„Nie, nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się nadmiarem – to może miłość siebie lub miłość miłości.”

„Jest ludzkim kochanie, aby być kochanym, lecz kochać dla samej miłości jest anielskie.”

„Chcę (…) nieść to, co jest wpisane w moje biskupie zawołanie, mianowicie „Chrystus nas umiłował”. Chcę to głosić całej wspólnocie wiernych Kościoła wrocławskiego. To, że Chrystus nas umiłował, że Bóg jest Miłością. Chcę to głosić także tym, którzy poszukują, którzy są na obrzeżu Kościoła i również tym, którzy nie mają łaski wiary. Im także chcę powiedzieć, że Chrystus nas umiłował, że kocha niezależnie od tego, co sami o sobie myślimy, niezależnie od tego, jak sami siebie oceniamy. Jesteśmy dla Niego kimś bardzo ważnym i Bóg nas po prostu kocha.”

„Ból nadmiernej miłości przewyższa niekiedy radość kochania, i można zapamiętać się w cierpieniu, jak niekiedy ludzie zapamiętują się w szczęściu.”

„Miłość, aby była prawdziwa, musi kosztować, musi boleć, musi ogałacać nas z samych siebie.”

„Człowiek musi kochać przyrodę ponad wszystko, prawdziwą miłością, wtedy rozkwitnie, wtedy przyroda zasieje w nim rozsądek.”

„Najgłębszym pragnieniem w sercu każdego człowieka, przed pragnieniem życia, jest pragnienie kochania i poczucie, że jest się kochanym.”

„Ten tylko kocha szczerze bliźniego swego, kto już nie kocha siebie samego.”