„Miałem prawie 50 lat. W tym wieku panowie rzucają żony i uciekają z tancerkami. Natomiast ja napisałem powieść: to mniej kosztowne i mniej grzeszne. Przestałem być tylko profesorem i zacząłem być powieściopisarzem.”

„Nikt nie domyśla się nawet
Że coraz mniej rzucam cienia
Tak jakby coś się skończyło
Na przykład śmieszne złudzenia”

„Mniej częstokroć boli być oszukanym przez żonę, aniżeli dowiedzieć się o tym oszukaństwie.”

„Deficyt: to, co się ma, mając mniej, niż gdyby się nie miało nic.”

„Powieści zacząłem pisać wtedy, kiedy nie mogłem nic czytać. Chciałem poczytać coś dobrego, a więc usiadłem i napisałem.”

„Wołam: hej! nie patrz dłużej wstecz,
uciekaj, póki czas, póki wyjście jest,
wołam: hej! masz czasu coraz mniej,
więc nie załamuj rąk,
tylko znikaj stąd.”

„Natomiast bomby rzucane na Jugosławię miały charakter humanitarny. Nie mogły mieć innego, bo były to bomby pokolenia 68, czyli bomby idealistyczne, służące prawom człowieka oraz światowemu pokojowi.”

„Miałam dwadzieścia lat, gdy przestałam się starzeć. Mniej więcej w tym samym czasie wszystko na Ziemi przestało mieć sens. W jednej chwili mieliśmy teorie względności. W drugiej ktoś od nowa napisał prawa fizyki. To co obce otarło się o Anglię. Bardzo delikatnie. Byłam tam i widziałam statki Sunącego Albionu, gdy otwarło się przejście. Byłam młoda. Rzuciłam się w wir kłopotów, które nastąpiły po otwarciu przejścia. Pokonałam Króla Gwoździ z Sunącego Albionu i sypiałam z pięknymi książętami o błękitnej skórze. Lata dwudzieste były erą romansu naukowego. Uwielbiałam to.”

„Ludzie! Ludzie! Do cholery!Miejcież jakieś charaktery!Mniej się łamcie! Mniej się chwiejcie!Charaktery ludzie miejcie.”

„Jeżeli przy pracy mniej masz Boga w sobie niż w kościele, to nie masz Go prawdziwie.”