„Prawdziwym wyzwoleniem jest spojrzenie na sztukę z perspektywy, która nie jest własną.”

„Jeśli spojrzeć z perspektywy tysięcy lat, to zyskaliśmy ogromną władzę nad światem, ale raczej nie przełożyło się to na większe niż w epoce kamienia łupanego poczucie szczęścia wśród ludzi.”

„Marks (…) aż do końca pozostał wiernym zasadniczo Feuerbachowskiej myśli o reintegracji. Myśl ta polegała na następującym: człowiek wyrzuca poza siebie wyniki własnej swej twórczości – religię, sztukę, prawo itd., i traktuje je jako byty niezawisłe, którym on służy; w gruncie rzeczy służy jednak zawsze sobie, gdyż temu, co sam stworzył. Uznanie tego jest uświadomieniem sobie własnych bogactw, wcieleniem na nowo w człowieka tego, co wyłonił on z siebie, a zarazem jego wyzwoleniem.”

„W miłości kto nie pożera, sam jest pożerany, a jednak poddać się, szukać własnego szczęścia w szczęściu kogoś drugiego – to może być wyzwoleniem.”

„Jeśli chcesz się poznać, to spójrz jak żyją inni; jeśli chcesz zrozumieć innych – zajrzyj we własne serce.”

„Powołanie pomaga człowiekowi wyzwolić się, to pewne, ale trzeba także wyzwolić powołanie.”

„Chrystus
miał lustro
w dłoniach obu.
Pomnażał
własne odbicie.
Wyświetlał serce
w czarnych spojrzeniach
Wierzę!”

„Od dawna niczego nie napisałem, bo mi się ta rzeczywistość wymyka. Obiecuję jednak, że będę próbował. Kazimierz Rudzki miał takie powiedzenie: „A w jaki sposób pan reaguje na coraz bardziej otaczającą nas rzeczywistość?”. Dzisiejsza istotnie coraz bardziej nas otacza. Dlatego muszę złapać dystans, spojrzeć na to wszystko z pewnej perspektywy.”

„Nieważne, jak się przejawiają – przyjemnie bądź nieprzyjemnie – wszystkie rzeczy są nierzeczywiste.
Spójrz na nie bezpośrednio i spocznij w samoistnej świadomości. Przejawiające się rzeczy są wtedy Lamą, który ukazuje się poprzez te zjawiska. Nie lgnij do niczego, co się przejawia, wtedy wszystko jest samo w sobie wyzwolone.”

„Fotografowanie – podobnie, jak stosowanie wszelkich innych środków wyrazów – nie jest wymyślaniem, lecz odkrywaniem. Fotografia, to możliwość krzyku, wyzwolenia, a nie próba udowodnienia własnej oryginalności. To sposób życia.”