„Oto idzie szybko kobieta, śpieszy się nieznacznie, ale gorączkowo. Małe, kilkuletnie dziecko o zarumienionej twarzy cherubinka biegnie za nią, nie może nadążyć, wyciąga rączki z płaczem: – Mamo! mamo!
– Kobieto, weźże to dziecko na ręce!
– Panie, panie, to nie moje dziecko, to nie moje! – krzyczy histerycznie kobieta i ucieka zakrywając rękoma twarz. Chce skryć się, chce zdążyć między tamte, które nie pojadą autem, które pójdą pieszo, które będą żyć. Jest młoda zdrowa, ładna, chce żyć.”

—  Tadeusz Borowski

Proszę państwa do gazu

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
nie żyje , kobiety , dzieci , dziecko , kobieta , mama , twarz , małe , biegły , pani
Tadeusz Borowski Fotografia
Tadeusz Borowski 32
polski poeta, prozaik i publicysta 1922–1951

Podobne cytaty

Joanna Jabłczyńska Fotografia

„Według mnie najważniejszym życiowym zadaniem kobiety jest założenie rodziny, urodzenie dziecka. (…) Kiedy myślę o dziecku, czuję, że moje życie wywróci się do góry nogami. Zwariuję na jego punkcie. Kobieta jest przecież spełniona i rozkwita, gdy zostaje mamą.”

Joanna Jabłczyńska (1985) aktorka polska

Źródło: Jabłczyńska chciałaby założyć rodzinę, teletydzien.pl, 25 czerwca 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-jablczynska-chcialaby-zalozyc-rodzine,nId,614937

Szczepan Twardoch Fotografia

„Nie umiałbym żyć z kobietą, która zajmuje się tylko tym, że jest moją żoną i matką moich dzieci.”

Szczepan Twardoch (1979) polski pisarz fantasy

Źródło: rozmowa Doroty Wodeckiej, Szczepan Twardoch: Więzi was polskość, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 marca 2013.

Christine Paul-Podlasky Fotografia

„Grzecznym dzieckiem to ja nie byłam… Ale gdy dorosłam i przeprosiłam moją mamę za wszystkie kłopoty, jakie jej sprawiłam, mama powiedziała: Córciu, myśmy się z tatą cieszyli, że mamy takie żywe dziecko!”

Christine Paul-Podlasky (1948) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 14 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/miedzy.htm

Dorota Zawadzka Fotografia

„My kobiety często zapominamy, że jesteśmy kimś. Małe dziecko do pewnego wieku nie wie, że jest odrębną istotą niż jego mama. Łączy je z matką bardzo silna więź i mówi się, że trzeba je odpępowić.”

Dorota Zawadzka (1962) polska psycholog

Źródło: Źle się dzieje w polskim domu – rozmowa z Supernianią Dorotą Zawadzką, onet.pl, 8 września 2009 http://kobieta.onet.pl/dziecko/male-dziecko/zle-sie-dzieje-w-polskim-domu-rozmowa-z-superniania-dorota-zawadzka/t3e0v

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort Fotografia

„Mogę rzec o kobietach to, co pani de C. mówiła o swoich dzieciach: Mam w głowie syna, którego nigdy nie zdołałam urodzić. Mam w głowie kobietę, jakich mało, która mnie chroni od kobiet, jakich wiele. Dużo zawdzięczam tej kobiecie.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Charaktery i anegdoty

„Przy wąskim okienku w końcu korytarza siedziała młoda, rozczochrana kobieta o zniszczonej twarzy i karmiła piersią dziecko.
– Szszsz, gryzie mały skurwiel – mruknęła, widząc mnie, i uderzyła dziecko palcami w policzek. Niemowlak się rozwrzeszczał.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów
Źródło: s. 385, wyd. I

Ryūnosuke Akutagawa Fotografia

„Kobieta opętana namiętnością, dziwne doprawdy, ma twarz dziecka. Obojętne, co jest przedmiotem tej namiętności – może to być parasol.”

Ryūnosuke Akutagawa (1892–1927) japoński pisarz

Aforyzmy japońskie
Źródło: s. 29.

Katarzyna Figura Fotografia

„Do tej pory kobiety były dopełnieniem męskiego świata, jak w życiu: mężczyzna ma samochód, kobietę i ewentualnie dzieci. Ktoś w filmie musiał prowadzić dom, urodzić dzieci, więc pojawiała się kobieta.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 19 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtba.htm

Voltaire Fotografia

„Moje dziecko, aby dać sobie radę z ludźmi, trzeba mieć za sobą kobiety; aby mieć za sobą kobiety, trzeba je znać. Wiedz zatem, że wszystkie kobiety są fałszywe i kurwy.”

Voltaire (1694–1778) francuski pisarz epoki Oświecenia, filozof, dramaturg i historyk

słowa wypowiedziane do księcia Mignon, dziecka spotkanego u Émilie du Châtelet
Źródło: Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort, Charaktery i anegdoty, [w:] idem, Maksymy i myśli. Charaktery i anegdoty, przełożyli Konrad Drzewiecki i Tadeusz Boy-Żeleński, Warszawa 1995, s. 130–131.

Pokrewne tematy