„Kochanie jak i śmierć nikogo nie minie.”

„Ja wiem, że w wiecznym kole przemian
zapadnie wszystko jakby w morze,
że minie czas i minie ziemia,
i to, com kochał i com tworzył.”

„Nie chwal nikogo przed śmiercią.”

„Nikogo nie można nazwać szczęśliwym przed śmiercią.”

„Nikogo nie możemy zmusić, żeby nas kochał.”

„Żyć, będąc niezdolnym ani do życia, ani do śmierci; z świadomością małości i nędzy swoich idei; nie kochając nikogo i przez nikogo kochanym nie będąc; być samotnym zupełnie w nieskończonym, bezsensownym (sens jest tu rzeczą subiektywną) wszechświecie – jest rzeczą wprost okropną.”

„Nie kocha się nikogo z jakiegoś powodu, ale po prostu – za nic.”

„Nie spotkałem jeszcze nikogo, ktoby cnotę kochał tak jak urodę.”

„Wraca się jedynie do tych, których się kocha. Nie wraca się tam, gdzie jest się tylko kochanym. Wraca się wyłącznie do tych, których się kocha. Albo nie wraca się nigdzie i do nikogo. Po prostu jedzie się dalej.”

„Miał dwadzieścia lat. Do dziś łudziłem się, że to nieprawda. Nikogo tak w życiu nie kochałem, jak jego.”