„Miłość jest rozkoszną całodzienną wycieczką – gdy kres jej nadchodzi – pocałuj partnera i żegnaj.”

„Chodź tutaj. Możesz mnie pocałować, jeżeli chcesz.”

„Miłość jest rozkosznym kwiatem, ale trzeba mieć odwagę zerwać go na krawędzi przepaści.”

„Męczę się pracując, w podobny sposób jak inni męczą się chodząc po górach, czy jadąc rowerem na wycieczkę.”

„Oto nadchodzi kres zła i zniszczenia!”

„Miłość nie godzi się z higieną: aseptyka kładzie jej kres.”

„Miłość to najwyższy stopień egoizmu. Kochamy nie tylko naszego partnera, ale też jego zdolność kochania nas.”

„Więc teraz serca mam dwa, smutki dwa
I miłość po kres, i radość do łez.”

„Miłość to nie służba, nie niewolnictwo. Ona nie zna warunków. Będę cię kochała, jeśli! Pozwolę się pocałować, ale najpierw! Oddam ci wszystko, jeżeli!”

„Kiedyś myślałam, że miłość polega na tym, że nie dostrzegamy wad drugiej osoby. Teraz jestem przekonana, że byłam w błędzie. Miłość to przede wszystkim akceptowanie wszystkich niedoskonałość partnera. Bo kocha się nie za coś, ale mimo wszystko…”