„Zwierzenia byłyby najbardziej prawdziwe, gdyby się je potem odwoływało.”

„Była to taka pora, kiedy czyni się zwierzenia obcym.”

„Jest jakaś granica zwierzeń, której przejść słowami nie trzeba.”

„Prawdziwy dziennikarz musi mieć świadomość, że należy do środowiska opiniotwórczego, że jego teksty czytają tysiące, a nawet miliony kibiców, więc czasami delikatniej trzeba podchodzić do pewnych problemów. Głupotę można napisać zawsze – przecież papier przyjmie wszystko, a odwoływanie potem tego wszystkiego małą czcionką na szesnastej stronie – to chyba nie ma sensu.”

„Zwierzenia są jak kobiety: te, których mocno pragniemy uciekają od nas; te, których się obawiamy, narzucają się nam.”

„Wszystko, co najbardziej nam się podoba na początku znajomości, potem najbardziej nas irytuje.”

„Cisza, jaka zapada po bolesnych zwierzeniach, bywa trudna do udźwignięcia.”

„Nie wiem, czy tamtego dnia byłam szczęśliwa – napięcie i niepokój coraz bardziej dawały mi się we znaki – ale jestem pewna, że potem już nigdy nie zaznałam szczęścia.”

„Miłość w życiu istoty rozwiniętej jest najważniejsza, ale, wybaczcie Państwo, nie jest to temat do zwierzeń.”

„Prawdziwe kobiece przyjaźnie zawierają się tylko we wczesnej młodości albo nawet w dzieciństwie. Potem to są tylko miłe, dobre znajomości.”