„Jeden jest ogień którym płoną stosy”

„Julia pachnie ogniskiem.
Anna dymem.
Płoną w ustach czereśnie.
Idzie po mnie ogień.”

„I tu, tutaj właśnie zatrzymuje się światło,
choć pewnie brzeg rzeki gdzieś płonie pięknie i płonie
brzeg morza, którego nie widać,
ognia nie widać, który to morze wyrzuca na brzeg.”

„Dziś znowu płoną domy ogniem ochrony w buncie dławionym siłą przez szereg lat
Przed zgubnej demokracji zatrutym plonem, który kieruje w otępienie i strach.”

„Kiedy prześladowanie, myśl o bliskim męczeństwie, choroba, wreszcie wizja śmierci pukają do drzwi, niech nasze pragnienie wyniszczenia, by widzieć Jezusa rozpala się, jak ogień, który po dorzuceniu drzewa płonie wyżej i jaśniej.”

„Jeśli ci się oglądać zdarzy
Wulkan, co dzikich gór jest olbrzymem,
Co miota lawą i bucha dymem
I wieczny ogień w głębiach swych żarzy:
Ach! pomyśl sobie – tak samo płonie
Miłość ojczyzny w Polaków łonie!”

„I jeden z nas – to jestem ja,
którym pokochał. Świat mi rozkwitł
jak wielki obłok, ogień w snach
i tak jak drzewo jestem – prosty.”

„Przełamałem czar współczesnej nauki.
Schwytałem przynętę i rozbiłem pułapkę.
Bóg jeden wie, z jaką obojętnością
Jak Abraham siedziałem w jej ogniu!”

„Z ognia ogień.”

„Ty widzisz ogień, ogień, ogień we mnie ten, co wkleił się do ciał i nagle od nich zwiał”