„Rynki finansowe żyły z długów państw, ale jednocześnie doprowadzały (w przypadku gry na spadki cen obligacji) do potężnych problemów w posiadających te obligacje bankach. Utworzyło się bardzo trudne do przerwania sprzężenie zwrotne. I to właśnie obawa o to, do czego doprowadzi upadek sektora finansowego, zmusiła banki centralne do druku lawiny pieniędzy. Drukujemy, dlatego żeby uratować sektor finansowy (i nie narazić się mu) i jednocześnie nie oddać władzy skrajnym partiom, które zyskałyby duże poparcie, gdyby kryzys mocniej zaatakował. Drukując, prowadzimy świat do kolejnego kryzysu. Kryzysu inflacji. To jednak problem, który zobaczymy dopiero za parę lat.”

— Piotr Kuczyński

Źródło: Kupuj do upadłości, krytykapolityczna.pl, 22 stycznia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20130122/kupuj-do-upadlosci

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

świat , problem , inflacja , dług , sektor , rynek , para , spadek , prowadzić , skrajny , drukować , partia , utworzenie , poparcie , obawa , zobaczenie , oddanie , uratować , obligacja , przerwanie , upadek , państwo , lawina , kryzys , przypadek

Piotr Kuczyński 8

piłkarz polski 1928–2013

Podobne cytaty

„Jedną z konsekwencji kryzysu finansowego 2008/2009 było odkrycie przez Amerykanów i Brytyjczyków tego, co Azjaci wymyślili już ponad dziesięć lat temu: że otwarte rynki kapitałowe, w połączeniu z nieuregulowanym sektorem finansowym, to doskonała recepta na katastrofę.”

Francis Fukuyama (1952)

Źródło: Nie stać nas na kapitalizm, „Foreign Affairs”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

„Przed kryzysem w wielu krajach sektor publiczny nie był zadłużony. Np. Hiszpania czy Irlandia miały mały dług publiczny i deficyt budżetu. To deficyt sektora prywatnego był ogromny. Banki europejskie dawały ludziom pożyczki, których nie mogli spłacić. System finansowy rozdawał pieniądze ludziom, bo bankierzy dostawali prowizje.(…) Rynek miał być efektywny. Okazało się, że nie jest, i zbyt dużo kapitału zainwestował w zupełnie nieopłacalne przedsięwzięcia, np. budowę niepotrzebnych domów w Hiszpanii czy Irlandii. Wtedy państwo musiało przejąć długi sektora prywatnego, czyli zagrożonych upadkiem banków. Dopiero potem rynki przyjrzały się finansom rządów i doszły do wniosku, że są zbyt zadłużone.”

Robert Skidelsky (1939)

Źródło: rozmowa Adama Leszczyńskiego, Tylko państwo nas uratuje, „Gazeta Wyborcza”, 23–24 marca 2013.

„We Francji najbardziej wpływowymi centrami zysku są banki i sieci handlowe – innymi słowy dwa sektory pośredniczące między producentem a konsumentem; dwa sektory całkowicie wymykające się opodatkowaniu VAT. Podatek ten przynosi spore zyski państwu, ale jednocześnie jest niesprawiedliwy i wybitnie antyredystrybucyjny, pozostawiając na uboczu to, co ma w działalności gospodarczej znaczenie fundamentalne.”

Daniel Cohn-Bendit (1945)

Co robić?

„Najpierw banki ratowały banki, potem państwa ratowały banki, teraz wspólnota państw ratuje niektóre państwa. Kto uratuje ratownika?”

Christian Wulff (1959)

Źródło: „Forum”, 29 sierpnia 2011.

„Proszę spojrzeć na branżę finansową: sektor bankowy stał się jeszcze większy i jeszcze ważniejszy, a polityka go wręcz do tego popychała. Mamy obecnie ogromne instytucje, które myślą: „Możemy spokojnie ryzykować, w razie czego polityka znów nas uratuje”.(…) Musimy wygłodzić bestię zwaną Wall Street.”

Nouriel Roubini (1958)

Źródło: „Forum”, 17 maja 2010.

„Sprawa staje się bardziej czytelna, kiedy widzimy jak rządy Unii Europejskiej wspierają finansowo objęte kryzysem obszary gospodarcze. Skoro rządy z pieniędzy podatników wspierają sektor finansowy i przemysłowy, to zarządy banków i przedsiębiorstw powinny odpowiadać nie tylko przed akcjonariuszami, ale przed całym społeczeństwem – tak twierdzi w swych wypowiedziach profesor Joshua D. Margoh’s z Harward Business School.”

Piotr Morta (1959)

podczas konferencji zorganizowanej w Pradze przez Europejską Federację Budownictwa i Przemysłu Drzewnego we współpracy z Komisją Europejską w 2009.
Źródło: „Kulisy Powiatu”, 19 sierpnia 2009 http://www.kulisy.net/index.php?option=com_content&task=view&id=2966&Itemid=80

„W obliczu coraz bardziej skomplikowanych produktów dystrybuowanych przez banki, których charakter także się zmienił, ten system, który przekształcił się w kapitalizm finansowy, cierpi obecnie na tę samą chorobę, która powaliła jego komunistycznego rywala: skrajną złożoność. Jego organizacja osiągnęła taki próg złożoności, że niestabilność bierze górę.”

Paul Jorion (1946)

Źródło: rozmowa Jean-Gabriela Fredeta, „Le Nouvel Observateur”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.

„Banki uwielbiają się odwoływać do wolnego rynku, choć same działają na rynku, który jest bardzo regulowany. Odwołują się też do swobody zawierania umów, co jest kompletnym absurdem, bo konsument nie ma żadnej możliwości dyskusji. Dostaje wydrukowaną umowę i może ją podpisać lub nie. Jeśli jej nie podpisze, ma do wyboru umowy w innych bankach, również wydrukowane, które może podpisać lub nie. Dlatego państwa, aby bronić konsumentów, zaczęły wprowadzać zestawy klauzul niedozwolonych, które nie mogą się znaleźć w umowach. Ale korporacje w Polsce lekceważą to sobie. Przykład sprzedawania takich produktów jak polisolokaty pokazuje, że sektor finansowy jest kompletnie zdegenerowany. Przecież ci, którzy to wymyślili, doskonale wiedzieli, że okradają z tych 50 tysięcy, które często były jedynymi pieniędzmi klienta! Potrzeba jakiejś drastycznej interwencji państwa do zatrzymania tych ludzi. Puściły im wszystkie hamulce moralne.”

Cezary Kaźmierczak (1964)

Źródło: Banki są bezpieczne. A ty? http://wyborcza.pl/magazyn/1,143557,17671235,Banki_sa_bezpieczne__A_ty_.html, wyborcza.pl, 28 marca 2015

„Finansjeryzacja gospodarki jest wreszcie jednym z narzędzi transferu bogactwa od osób o niskich i średnich dochodach do najbogatszych. W ostatnich kilku dekadach wzrost znaczenia sektora finansowego w większości gospodarek narodowych wiązał się ze wzrostem rozwarstwienia dochodowego i majątkowego. Na wszystkich opisanych wyżej zjawiskach bankierzy korzystali finansowo, za wieloma rozwiązaniami uwalniającymi spekulację aktywnie i skutecznie lobbowali u polityków.”

Jakub Majmurek (1982)

Źródło: Odpieprzcie się od bankierów, krytykapolityczna.pl, 14 sierpnia 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130814/majmurek-odpieprzcie-sie-od-bankierow

„Szef firmy, który doprowadza ją do upadku zostaje odowłany. W przypadku partii też tak powinno być.”

Krzysztof Filipek (1961) polityk polski

w odniesieniu do osoby Andrzeja Leppera.
Źródło: Radio dla Ciebie, 16 lipca 2008

Tematy

Piotr Kuczyński 8

Podobne cytaty

Pokrewne tematy