„Statki, które mijają się nocą,
w przelocie do siebie coś mówią.
Daleki znak, syreny zew,
co znów w ciemnościach się gubią.
Tak i my w życiu oceanie
mówimy, a ktoś nas słyszy,
Spojrzenie tylko, tylko głos,
tylko znak – potem znów ciemność i cisza.”

— Henry Wadsworth Longfellow

Tłumaczenie: Zofia Chądzyńska

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 7 sierpnia 2022. Historia

Tematy

nie żyje , cisza , znak , głos , statek , ktoś , pot , spojrzeć , ocean , mówić , syrena , ciemność

Henry Wadsworth Longfellow 19

poeta amerykański 1807–1882

Podobne cytaty

„Innym razem znów widziałam dwa wielkie kraje, ale w nich dwa wielkie miasta, a w tych miastach drogi bardzo skrętne i strome. I nikogo tam nie było, tylko ja sama. I tak silnie zapalił mnie Bóg miłością, że gwałt wielki odbywał się w duszy. I stała się wtem niesłychana ciemność… I znikło wszystko, tylko dał się słyszeć głos Boży, że w takiej ciemności dusza zapalona miłością jest wielką ofiarą bardzo miłą… I otrzymałam dwie księgi, w których tylko ja umiałam czytać. A tam były wszystkie tajemnice spisane Serca Bożego, jakie ma nad całym światem. Ale to zrozumiałam, żeby tego nie mówić zupełnie. Tak często Pan Jezus pogrąża duszę w takich ciemnościach i pociąga za sobą. To znów jej naznacza, że to jest stan duszy tak trudny i tak niepewny. Czasem to tak jest, że to jest droga, inny raz, że to złudzenie i czas zmarnowany… i znów taki ucisk wewnętrzny, i znów taka suchość pochodząca z tej całej niepewności, i znów ciemności, a do tego brak odwagi tak się oddać na przepaść nie wiedzieć komu i jak… I tak ustawiczna niepewność.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 17 grudnia 1920.
Źródło: o. Franciszek Świątek, W blaskach anioła. Bł. Aniela Salawa, Wyd. Maria Vincit, wyd. IV, Wrocław 2009, ISBN 9788385647607, s. 186.

„Nasz znak Jonasza: dusząc się w ciemności, płyniemy nie wiadomo dokąd, w brzuchu zdychającej ryby.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Życie duchowe

„Pamięć jest pewnego rodzaju nieśmiertelnością. Nocą, kiedy wiatr ustaje i cisza włada równiną lśniącego kamienia, pamiętam. A oni wszyscy znów żyją.”

Glen Cook Czarna Kompania

Źródło: Czarna Kompania, tłum. Jan Karłowski

„Czas bierze wszystko – czy ci się to podoba czy nie. Czas bierze wszystko, a na końcu jest tylko ciemność. Czasami w tych ciemnościach spotykamy innych albo ich tam gubimy.”

Stephen King (1947) pisarz amerykański

„Cisza i ciemność
Potęgują wzajemność.”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Raptularz zakochanych
Źródło: Potęgowanie, s. 40

„Teraz znów słyszę jeden tylko głos jeden głos jeden głos
jedno słowo
które woła mnie.
Dokąd?”

Aleksander Wat książka Wiersze

Źródło: Echolalie w: Wiersze, Wydawn. Literackie, Kraków 1957, s. 13.

„Ktoś to przecież powinien zrobić, znak zapytania.
Ktoś powinien reagować, znak zapytania.
Ktoś powinien się przeciwstawić, znak zapytania.
Ktoś powinien protestować, znak zapytania.
Ja sobie też zadawałem takie pytania, sam. I znajdowałem taką odpowiedź – jeżeli ktoś, to dlaczego nie ja?”

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

Źródło: wstęp do filmu Bartoszewski, reż. Jerzy Ridan

„Gdy każdy mówi to samo – to znak, że już wielu myśli swoje.”

Władysław Grzeszczyk (1935) polski aforysta

Parada paradoksów (1985)

„Komu trzy tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Pozostałe
Źródło: tłum. Ewa Perucka, cyt. za: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 182.

„Czechow mówi, że kiedy umieramy, przestaje funkcjonować pięć naszych zmysłów, a zaczyna żyć dziewięćdziesiąt pięć innych. A jeden z nich mówi mi, że ktoś jest w pokoju. Że inne obecności węszą i pulsują w ciemności, wokół łóżka, między zasłonami: tylko aura.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Oto jest prawda
Guillermo Ramirez, s. 138
Święta strefa

„Statki, które mijają się nocą,w przelocie do siebie coś mówią.Daleki znak, syreny zew,co znów w ciemnościach się gubią.Tak i my w życiu oceaniemówimy, a ktoś nas słyszy,Spojrzenie tylko, tylko głos,tylko znak – potem znów ciemność i cisza.”

Tematy

Henry Wadsworth Longfellow 19

Podobne cytaty

Pokrewne tematy

„Statki, które mijają się nocą,
w przelocie do siebie coś mówią.
Daleki znak, syreny zew,
co znów w ciemnościach się gubią.
Tak i my w życiu oceanie
mówimy, a ktoś nas słyszy,
Spojrzenie tylko, tylko głos,
tylko znak – potem znów ciemność i cisza.”