„(…) nigdy nie oddzielałem pracy nad spektaklami dla dzieci i dla dorosłych – jak sądzę – nie ma w niej różnicy.”

„Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.”

„Jeżeli mieszkasz tutaj od 25 lat, masz troje dzieci i dwoje wnucząt, jeżeli płacisz podatki, przestrzegasz prawa, należysz do lokalnej parafii, to nie sądzę, że powinnyśmy cię wyrywać z twojej społeczności, oddzielać od rodziny i wyrzucać z kraju.”

„Dorośli to przeterminowane dzieci.”

„Zawsze podobała mi się praca reportera. Przejmują mnie ludzkie historie. Dlatego jak robię spektakl o więźniu, to idę do więzienia. Jak o wojnie, to piję wódkę z żołnierzami. Teatr to wehikuł, którym możesz wjechać w różne miejsca, komentować rzeczywistość jak kiedyś Arystofanes. Mam wrażenie, że do Szekspira, Becketta czy Czechowa jeszcze nie dorosłem. Zaczytuję się nimi, ale nie sądzę, bym miał im coś do zaproponowania. To nie jest garnitur szyty na moją miarę.”

„Dla dzieci trzeba pisać tak, jak dla dorosłych, tylko lepiej.”

„Dzieci trudniej oszukać niż dorosłych.”

„Nie ma trudnych dzieci, są trudni dorośli.”

„Dzieci, tak jak i dorośli, mogą być bardzo okrutne, lub bardzo dobre.”

„Tylko dzieci traktują świat poważnie. Dorośli, bądźcie dziećmi!…”