„Na cóż srebro i złoto, na cóż skarby w ziemi zagrzebane ukradkiem i z trwogą strzeżone.”

„Srebro – złoto, które osiwiało.”

„W erze astmatyków srebro jest złotem.”

„Złoto bowiem za jego czasów było tak pospolite u wszystkich jak [dziś] srebro, srebro zaś było tanie jak słoma.”

„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,
To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?”

„Już myślałem
że już
liść wawrzynu przywdzieje,
lecz niestety.
Ha cóż –
nie nam laury, woń róż,
których strzeże Machejek.”

„Zdajemy sobie sprawę, że nie przegraliśmy złota, a wygraliśmy srebro.”

„Żona jak skarb powinna być strzeżona.”

„Silny, pomocny uścisk dłoni prawdziwego przyjaciela wart jest więcej, aniżeli złoto i srebro.”

„Jakże jestem nikczemny, gdy otrzymując od życia złoto, tobie daję srebro i uważam się przy tym za wspaniałomyślnego.”