„Ze wszystkich stron ciało jęczy
Pod ciężarem nie kończącej się rozkoszy.
Jak tu się odnaleźć?”

„Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.”

„Jak człowiek dźwiga własne ciało, a ciężaru jego nie czuje, tak nie dostrzega własnych błędów.”

„Doznałem też w umyśle i w ciele tak nieopisanej błogości, że gdyby była jeszcze większa, moje ciało stopiłoby się od czystej rozkoszy.”

„Bardzo się cieszę, że wreszcie się w tym wszystkim odnalazłam.”

„Do programu trafiłam z castingu. Dostałam wiadomość o tym, że jest casting do programu pojechałam i udało się.(…) Myślę, że to dobra szkoła i nauka. Przede wszystkim poznałam różnorodny repertuar, mogłam odnaleźć się w każdym rodzaju muzyki. To ma swoje plusy i minusy. Z jednej strony jestem w stanie zaśpiewać przeróżne piosenki, a z drugiej strony jak później odnaleźć siebie w tym wszystkim? Nauczyłam się poruszać na scenie, obchodzić z kamerami. To wszystko jest bardzo przydatne. Dzięki temu nie boję się już takich dużych publicznych wystąpień.”

„Często po to tylko bierzemy na swoje barki ciężar ponad siły, by usprawiedliwić wszystkie swoje słabości.”

„(…) ulubione miejsce we Wszechświecie – niekończąca się biblioteka w połączeniu z niekończącą się galerią obrazów.”

„Kto ugina się pod ciężarem, ten zwiększa tylko jego ciężar.”

„Dusza chora postępuje zupełnie tak samo jak ciało; niepokoi się i miota na wszystkie strony, aż w końcu znajduje chwilę ukojenia. Ostatecznie zatrzymuje się na takim rodzaju uczucia i myśli, jaki jest najkonieczniejszy dla jej spokoju.”