„Żaden nie oprze się brzoskwiniowemu liczku okraszonemu purpurową wargą, inaczej jest niegodny litości – jego nieszczęście tkwi w tym, że jest głupcem.”

„Miłosierdzie nie rządzi w historii, i pomimo wszystko słusznym jest, że nie rządzi. Człowiek człowiekowi winien jest tylko sprawiedliwość. Naród, który chce na sympatię liczyć, na litość, jest skazanym przez nieszczęście narodem. Siłą tylko jest człowieczeństwo, tylko wolność życia, tylko energia, hart w miłości niezależnego, godnego człowieka istnienia.”

„Bogowie wiedzą, że śmierć jest nieszczęściem. Inaczej chętnie umieraliby sami.”

„Ojciec dał mi wolną rękę. Powiedział: „Jeśli już spotkało cię to nieszczęście, że musisz pracować na swoje utrzymanie, to, na litość niebios, rób chociaż coś ciekawego.””

„Pragnienie śmierci i obawa przed życiem nie jest bynajmniej rzeczą godną — największą chwałą jest natomiast stawić czoło grożącym nieszczęściom.”

„Czy jest litość na świecie? Piękno – tak, sens – tak. Ale litość?”

„Litości! Litości! Powietrza! Błagam, powietrza!”

„Miałem oderwaną górną wargę, nie mam tego kawałka ciała, co łączy wargę z dziąsłem.”

„Kiedy człowiek umiera,
zmieniają się jego portrety.
Inaczej patrzą oczy, a wargi
uśmiechają się innym uśmiechem.
Spostrzegłam to, powróciwszy
z pogrzebu pewnego poety.
I odtąd sprawdzałam często,
i potwierdził się mój domysł.”

„Proszę pani, błagam o litość?
– Tak, tak, litość! Będąc litościwym umiera się z głodu!”