„Jedno jest pewne, jeżeli my sami nie wypełnimy tej „białej plamy”, nikt – obawiam się – tego już nie zrobi. Historia powojenna Polski „obejdzie się” bez harcerstwa jako komponentu życia, lub będzie ono traktowane na zupełnym marginesie jako „dodatek”, coś co można zauważyć lub bez szkody pominąć.”

„Polska nie jest najważniejsza. Najważniejsze jest nasze życie. Bo ono jest jedno. Jeżeli będziemy zadowoleni z życia, to Polska też na tym zyska.”

„Harcerstwo nie jest starą, skostniałą wiedzą, którą wpajać masz w swoje dziewczęta. Jest ono życiem.”

„Są narody, które znają
W dziejach swoich każdy kamyk
Tak że mało o to dbają –
A my mamy – Białe Plamy.

Plam tych biel – historię naszą
Skupia w sobie, niby w lustrze:
Wizje czasów, które straszą,
Wizje – których się nie ustrzec.”

„Przez tę prawdomówność zatopiłam wiele rzeczy w życiu. Ale jedno jest pewne: zrobiłabym to jeszcze raz.”

„Trzeba się obawiać, abyśmy my – jako Europejczycy, jako Europa i biała rasa – mieli w przyszłości coś do powiedzenia.”

„(…) to biała plama w polskiej historii (…).”

„Starość może być bardzo smutna, ale jedno jest pewne: trzeba zrobić wszystko, żeby była radosna.”

„A my ciągle przemijamy i nie możemy żyć inaczej i tworzyć inaczej niż przemijając. Tylko z tego naszego przemijania możemy zrobić coś trwalszego, aniżeli my sami i nasze przemijanie.”

„Nie zasklepiajcie swego życia tylko w harcerstwie (…) Harcerstwo jest środkiem do osiągnięcia pełnego życia, ale nie jest i nie może stać się dla was życiem, jedynym waszym życiem.”