„Mój ojciec jest Niemcem. Został przesiedlony z Prus Wschodnich. Mama przyjechała z Kurpiów. Spotkali się w Mrągowie. W mieście żyło kilka niemieckich rodzin, ale większość była napływowa. Nikt do nikogo nie miał żadnych pretensji. Pamiętam cudowny widok: kiedy my, dzieci, biegaliśmy po podwórkach, polach i łąkach, rodzice siadali na ławce przed domem z sąsiadami – Mazurami, Ukraińcami, Polakami ze Lwowa, Wilna i ze Śląska. Grali w karty albo rozmawiali o swoim losie.”

— Wojciech Malajkat

Źródło: Jacek Cieślak, Uwielbiam stan podwyższonego ryzyka, 24 marca 2011 http://www.rp.pl/artykul/9147,631802-Uwielbiam-stan--podwyzszonego-ryzyka.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , los , dzieci , dom , ojciec , rodzic , dziecko , mama , spotkanie , dom , karta , widok , ławka , większość , grać , biegać , zostać , nikt , sąsiad , pretensja

Wojciech Malajkat 12

aktor polski 1963

Podobne cytaty

„(…) trzeba pamiętać, że Wilno było historycznie kolebką litewskości i że w tym właśnie mieście inteligencja litewska budowała odrodzenie narodowe. Dlatego Litwini mają do Wilna w swoim mniemaniu słuszne pretensje.”

Krzysztof Buchowski (1969)

Źródło: Aleksandra Pezda, Polskość zapeklowana, wyborcza.pl, 16 marca 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,125397,11352523,Polskosc_zapeklowana.html

„Najstraszliwszy los spotkał dzieci Zamojszczyzny, zostały oderwane od rodziców, które zostały skazane na obozy zagłady, przymusową poniewierkę – los tych wielu dzieci do dziś jest nieznany.”

Andrzej Dera (1961) polski prawnik i polityk

o Dzieciach Zamojszczyzny, uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej Dzieciom Zamojszczyzny na Pawiaku, Warszawa, 20 września 2018.
Źródło: Tablicę poświęconą pamięci dzieci Zamojszczyzny odsłonięto na Pawiaku https://dzieje.pl/aktualnosci/tablice-poswiecona-pamieci-dzieci-zamojszczyzny-odslonieto-na-pawiaku, dzieje.pl, 20 września 2018.

„Na Mazurach po wojnie została zaledwie garstka autochtonów. Dlatego mówienie o przeszłości Prus Wschodnich wydaje mi się szczególnie ważne. Nic innego już zrobić nie możemy, ale możemy pamiętać. O ludziach, którzy żyli tutaj przed nami. O ich dorobku, kulturze, religii.”

Bernadeta Prandzioch (1989) Polska pisarka

Źródło: Tabu, czyli tajemnice Węgorzewa, „Gazeta Olsztyńska”, 14 września 2019 http://gazetaolsztynska.pl/607515,Tabu-czyli-tajemnice-Wegorzewa.html

„Mój ojciec był żołnierzem 1. Kompanii Kadrowej i to był dla mnie testament, droga walki o Polskę poprzez Piłsudskiego, poprzez te idee. Taki był dom moich rodziców, tego mnie nauczono od urodzenia. Wobec tego i rodzice, i brat, i ja byliśmy w konspiracji. Ja od 1941 roku, a pozostała część rodziny od początku, kiedy nastała okupacja niemiecka.”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

„To ona mnie wychowała. Ojciec zginął w czasie wojny, w 1942 roku. Słabo go pamiętam. Przez mgłę widzę, jak ostatni raz wychodzi z domu. Mamę wspominam bardzo dobrze. Miała wyjątkową zaletę – nigdy nie wtrącała się w żadną z moich spraw. Nie miała wpływu na to, że zostałem księdzem. Mówiła mi tylko: jeśli masz być złym księdzem, to lepiej, abyś nim nie był wcale. Nigdy nie żałowała, że nie założyłem rodziny i nie dałem jej wnuków. Siostry miały dzieci, więc mogła się nimi nacieszyć.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

o swojej matce.
Źródło: Henryk Jankowski: Nigdy nie lubiłem Tuska, se.pl, 19 sierpnia 2008 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/nigdy-nie-lubiem-tuska_68719.html

„Niech ci, którzy tak chętnie powołują się na Kaszubów, sprawdzą, jakie frustracje wywołała kodyfikacja kaszubskiego. Dziecko innego języka uczy się w szkole, a inaczej rozmawia w domu ze swoimi rodzicami. Ktoś wie, jakie to czyni spustoszenie w umysłach tych dzieci? Nie politycy powinni decydować o tym, czy będzie język śląski. Od tego są językoznawcy.”

Maria Pańczyk-Pozdziej (1942)

Źródło: slask.nasze.miasto.pl, Maria Pańczyk-Pozdziej - twórczyni konkursu "Po naszymu, czyli po śląsku", 27 listopad 2010 http://slask.naszemiasto.pl/artykul/675504,maria-panczyk-pozdziej-tworczyni-konkursu-po-naszymu-czyli,id,t.html

„Radości życia rodzinnego są najpiękniejsze na świecie, a radość, jakiej rodzice doświadczają na widok swych dzieci jest najświętsza.”

Johann Heinrich Pestalozzi (1746–1827) szwajcarski pedagog i pisarz

„(…) mój ojciec był aktorem, a mama suflerką, W tamtych czasach opiekunki do dziecka prawie nie istniały, więc rodzice zabierali mnie do pracy. Byłam wtedy przekonana, że pociągi jeżdżą, prąd płynie, szpitale funkcjonują, ale generalnie większość ludzi pracuje w teatrze.”

Agnieszka Suchora (1968) aktorka polska

Źródło: Uwielbiam grać z Hanią, „Tele Tydzień”, nr 24, 9 czerwca 2008 http://www.plebania.pl/roznosci/wywiady/467-agnieszka-suchora

„Obejrzyj. Nie patrz na dzieci. Jasne, są straszne i będziesz się zastanawiał, co to za mutanty. Popatrz na rodziców. Właściwie na mamę, bo taty prawie nie ma w tych programach. Widzisz zabieganą, zaniedbaną kobietę, która już nie wytrzymuje? Chodzi w porozciąganym podkoszulku, ma trzydzieści kilogramów nadwagi. Jedne wrzeszczą na dzieci i narzekają, że nie mogą. Inne już się poddały. Dzieci na nie plują i je kopią, a one ocierają ślinę i proszą: „Bądź grzeczny”. (…) Niania cierpliwie obserwuje rozwój sytuacji. Potem udziela rad. Proponuje, żeby to ojciec położył dzieci spać i poczytał im przed snem. Albo organizuje dla całej rodziny atrakcję: wizytę dla całej rodziny na placu zabaw, w cyrku albo na torze przeszkód. No proszę, nawet działa. Dzieci się bawią i nie wrzeszczą, rodzice się bawią i nie są naburmuszeni. Tyle że za kilka dni niania wyjedzie. I choć jej rady na chwilę pomogły, rodzina się nie naprawi. Rodzina, w której mama jest wiecznie zmęczona i nie znajduje chwili dla siebie, ojciec czuje się przytłoczony narzekaniami, pracą i życiem i ucieka z domu, kiedy może. Dawno już przestali się kochać.”

Leszek Talko (1965)

o Superniani
Pomocy, jestem tatą!… czyli jak być dobrym ojcem i nie osiwieć zbyt szybko (2008)

„(…) jest jednym z tych ludzi, o których każdy dobrze mówi, ale którzy nikogo nie obchodzą; na widok których każdemu robi się szalenie miło, ale jakoś nikt nie pamięta, żeby ich zagadnąć.”

Jane Austen książka Rozważna i romantyczna

Rozważna i romantyczna (1811)

Tematy

Wojciech Malajkat 12

Podobne cytaty

Pokrewne tematy