„Księżyc częściej niż słońce
rodzi sceny gorące.”

„Czyż każda z tych gwiazd lub słońc nie może mieć swoich podwładnych, tak jak nasze Słońce ma planety z ich księżycami, które im służą?”

„Czyż nie piękniejsze kwiaty na łące
Niźli bukiety w kościołach?
Czyż nam nie milsze słońce gorące
Niźli żar świec na cokołach?”

„Stałem na listwie pod okapem. Świeciło słońce. Czułem jego gorący dotyk. Nagle na niebie pojawiło się drugie słońce. Upał stawał się nie do zniesienia. To dzwoniłaś ty. Pociągnąłem łyk zimnej herbaty z termosu.”

„Moje serce płonie

Przychodzą do was w nocy
I kradną wasze łzy gorące, drobne
Czekają do wschodu księżyca
I wciskają je w me żyły chłodne”

„Najgłupszy zawód świata. Jego tajemnica
Ta sama na jarmarku, co obok ołtarza.
Jak blask słońca odbija się w twarzy księżyca,
Tak aktor swoje życie na scenie powtarza.
Lecz nie wie, gdzie jest pełnia. W życiu, czy na scenie?
To także tajemnica. Reszta jest milczeniem.”

„Ludzie dają posłuch jakiemuś astrologowi, który usiłował wykazać że to Ziemia się kręci, a nie niebiosa czy firmament, Słońce i Księżyc… Ów głupiec pragnie wywrócić do góry nogami całą astronomię.”

„Promienne jak uśmiech słońce
na błękitnym zwieńczeniu świata.
Ten grymas potrzyma nas w napięciu
od rana do wieczora.
W godzinie wzejścia wzbije się w niebo
paskudny księżyc,
bo zdeformowany częściowym zaćmieniem
i będzie olbrzymia droga z gwiazd:
mleczna jak tabliczka czekolady.”

„Wszyscy cieszymy się piękną polską jesienią. Ciepło i słońce dają tyle radości, której nie są w stanie nawet w minimalnym stopniu zapewnić główni aktorzy polskiej sceny politycznej.”

„Bóg, stwórca świata, umieścił na niebie dwie gwiazdy dla oświetlenia go: słońce za dnia i księżyc w nocy. Podobnie na firmamencie Kościoła powszechnego umieścił dwa najwyższe autorytety: papiestwo, które włada duszami, i monarchię, która włada nad ciałami. Ale pierwsza jest wyższa niż druga. Jak księżyc otrzymuje swe światło od słońca, podobnie władza cesarska otrzymuje cały swój splendor i prestiż od władzy papieskiej.”