„Znowu dziś w Warszawie wieje wiatr,
włosy rozhuśtane, jak ten biały dym z Marlboro,
znowu dziś się trupem ściele świat,
wojna przyjdzie tutaj i od ciebie mnie zabiorą.”

„Świadomość jest jak wiatr, o którym można powiedzieć, iż wieje, ale nie ma sensu pytać, gdzie jest wiatr, kiedy nie wieje.”

„Ta straszna rzecz zwana trupem jest w nas obecna już dziś.”

„Ciągle nam mówią o miłości
A brata dziś zabija brat
Człowieka szuka znowu człowiek
I tak już od tysięcy lat”

„Znowu ludzie na peronie,
twoje włosy, moje dłonie
i wahanie, jak powitać cię…”

„Bądź niczym trawa, gdy wieje wiatr.
Słabość jest siłą, co chroni twój świat.”

„Wiatr może wiać albo nie wiać, w końcu to jego prywatna sprawa.”

„Wojna [secesyjna] się skończyła. Buntownicy są znowu naszymi rodakami.”

„Jak widać biednym nie wieje wiatr w oczy, bo gdyby wiał, to byłoby dobrze.”

„Ciasta także francuskie, torty, pasztety, biszkopty i inne, pączki nawet – wydoskonaliło się to do stopnia jak najwyższego. Staroświeckim pączkiem trafiwszy w oko mógłby go podsinić, dziś pączek jest tak pulchny, tak lekki, że ścisnąwszy go w ręku znowu się rozciąga i pęcznieje do swojej objętości, a wiatr zdmuchnąłby go z półmiska.”