„Szczyt, a zwłaszcza już taki szczyt to jest z natury rzeczy teatr jednego aktora. I tym aktorem był prezydent. I powiedziałabym, że jedno trzeba docenić, bo to była rola oskarowa.”

„Długimi sekwencjami to jest teatr jednego aktora.”

„(…) jeśli aktorzy chcą się utrzymywać z tego zawodu, to muszą mieć jakieś stałe źródło dochodów, bo wiadomo raz się dostaje rolę, a raz nie. Jedni mają teatr, a ja mam serial.”

„W najprawdziwszym sensie tego słowa jesteśmy dziećmi teatru. Natura jest teatrem samym w sobie. Ludzie są na łonie tej natury jak teatru samego w sobie aktorami, po których niewiele się już można spodziewać.”

„(…) ciekawe role grają ciągle ci sami aktorzy, więc ma się wrażenie, że ciągle grają jedną rolę, tylko są w innym kostiumie. To jest jakiś problem. Nie proponuje się aktorowi, który – powiedzmy – do tej pory grał ciągle bandziora, roli zakochanego, wrażliwego geja.”

„Chciałem być aktorem, który ma coś do powiedzenia, aktorem, który będzie obsadzany w ważnych rolach dramatycznych, a tymczasem byłem tylko amantem (choć dziś powiedziałbym, że „aż”, bo jest to kwestią aktora, jak zagra daną rolę). I myślałem, że mogę mieć większy wpływ na rzeczywistość, na to, jakie myśli płyną ode mnie z desek teatru, jeśli zajmę się reżyserią. Niestety, będąc etatowym aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, nie sposób było tego pogodzić z egzaminami do szkół teatralnych. Do tego zawodu wszedłem tylnymi drzwiami. Najpierw ucząc w Szkole Teatralnej, zacząłem bardziej niż trzeba reżyserować egzaminy z piosenki aktorskiej. Kilka osób zobaczyło taki egzamin, a w szczególności dyrektor teatru Romek Kołakowski, i powierzono mi recital (…).”

„Dziś powinno się robić w teatrach tylko monodramy, bo trudno zebrać na próbę trzech aktorów – ten ma reklamę, ten serial lub sesję zdjęciową. A aktor dojrzewa do roli na próbach, bez tego nie ma spektaklu. Tylko w teatrze można obronić i uratować aktorstwo.”

„Robert Prygiel… dzisiaj to jest właściwie teatr jednego aktora, jednego siatkarza.”

„Wolę grać po prostu ciekawe role, tak jak każdy aktor. Wszystko jedno, jaka to jest rola – współczesna, komediowa czy dramatyczna.”

„Dla mnie Cybulski tak naprawdę jest po prostu jedną postacią i trzeba to powiedzieć, że w gruncie rzeczy on w każdym filmie jest taki sam. Niech mi to ortodoksyjni wielbiciele Cybulskiego wybaczą. To nie był aktor kameleon.”