„Stąpać ponad ziemię choć raz byś chciał, stąpać po krawędzi, gdzie lęk i strach
Wierzyć, że dopiero trwa śmierć, to start”

„Mamy swoje dnie i swoje noce,
W sercach płomień,
Nie wierzmy tym, którzy mówią:
Wolność dopiero po śmierci.”

„Odmiana jest rozkoszą duszy, stąd trudno wierzyć, by dopiero ciche tchnienie oznaczało śmierć.”

„Człowiek broni się przed strachem za pomocą lęku.”

„Może powinno się mnie w takim razie rozstrzelać. Jak byłem na krawędzi życia i śmierci, czułem, że niektórzy się cieszą, że Wójcik jest na krawędzi. Nie byłoby konkurenta, człowieka, który wytyka błędy.”

„Obawa przed rozpaczą, obawa przed strachem jest matką wielu niedorzeczności. Lęk przed śmiercią może prowadzić do obłędu, zwłaszcza jeśli ktoś zbyt dużo o tym wszystkim myśli, jeśli usiłuje oswoić tę przeraźliwą rzecz, jaką jest śmierć.”

„Nawet ja smutek w sobie mam.
Gdy już zgasną światła, zniknie magia,
Pragnę byś przytulił mnie i ukoił lęk.”

„Nic nie trwa wiecznie, niebezpiecznie jest wierzyć w to, że coś trwa wiecznie.”

„To dopiero start squadu, który głową rozbija mury,
Po czym jest jeszcze w stanie prowadzić za kółkiem fury.”

„Nienawiść nie ma tu nic do rzeczy. Oni byli tacy słabi, nie protestowali, pozwalali wszystko robić ze sobą. Ci ludzie nie stąpali po tej samej ziemi, nie można było nawiązać z nimi żadnego kontaktu. Tak rodzi się pogarda. Nigdy nie mogłem zrozumieć, jak oni mogli tak się wszystkiemu poddawać. Niedawno czytałem książkę o lemingach, które co pięć lub sześć lat wchodzą do morza, aby znaleźć w nim śmierć. Pomyślałem wtedy o Treblince.”