„Głos sumienia też miewa fałszywe brzmienia.”

„(…) sumienie to fałszywe narzędzie tych, którzy rządzą światem, ustanawiając jego prawa i religie.”

„Głos sumienia: domofon duszy.”

„Wyrzuty sumienia to echo głosu nadwerężonej cnoty.”

„Sumienie to wewnętrzny głos ostrzegający nas, że ktoś może patrzeć.”

„Doświadczenie aż nazbyt potwierdza wątpliwości co do tego, czy sumienie wszystkich i zawsze wskazuje czyn słuszny. I dalej: albo każde moje przekonanie uważam za głos sumienia, a wtedy zbędne jest wszelkie poszukiwanie dobra, i wskazane tylko słuchanie głosu sumienia, zbędna jest praca moralna, niby w najbardziej kwiecistym systemie moralności. Albo też nie każde moje przekonanie jest głosem sumienia; trzeba ten głos odnaleźć, ale wtedy, jakiż jest probierz do odróżnienia?”

„Głos sumienia byłby lepszym doradca, gdybyśmy mu tak często nie podpowiadali, co ma mówić.”

„Sumienie to cichy głos, który przestrzega cię, by nie zostawiać odcisków palców.”

„Nie chcesz już słuchać głosu sumienia? Bacz, by nie stało się nieme w duszach twoich dzieci.”

„Zetknięcie nasze jest jak pociągnięcie
smyczka, oboje łączy nas ze sobą,
żeby dwie struny jednym brzmiały głosem.”