„Pracowałam przez jakiś czas w teatrze, dorabiając sobie. Ale choroba położyła kres wszelkim moim działaniom teatralnym. Musiałam się pożegnać z ukochanym zawodem. Nie mogę nawet współpracować w kwestii edukacji teatralnej, a taką prowadziłam, bo nie słyszę z odległości. Słyszę coś, ale nie rozumiem. Ale cieszę się, że żyję, bo mogło mnie tu nie być. Miałam bardzo poważną chorobę, straciłam słuch, mam uszkodzony błędnik, z trudem się poruszam, mam zachwiania równowagi. Ale nie tracę pogody ducha.”

—  Alicja Butkiewicz

Źródło: Izabela Krzewska, Jestem dumna z mojego miasta, „Gazeta Współczesna” nr 169, 5 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122870.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
nie żyje , choroby , czas , pogoda , odległość , pożegnanie , choroba , edukacja , zawody , zawód , działać , kwestia , duch , położyć , pracujący , prowadzić , kres , mienie , słuch , teatr
Alicja Butkiewicz Fotografia

Podobne cytaty

„Są chwile, kiedy mam ochotę uciec. Są chwile, gdy jak większość ludzi załamuje mnie to, co wokół. Często oglądając telewizję mam poczucie wstydu i przykrości. Z drugiej strony tu się urodziłem, tu pracuję, tu mam przyjaciół, tu znajduję miejsce dla swojego teatru, tu szukam widzów, którzy mnie rozumieją, do których mówię. Z perspektywy mojego zawodu – jestem zadowolony z rzeczywistości teatralnej wokół, a obecnie wiele dzieje się na polskiej scenie. Mam jednak czasem poczucie pewnej schizofrenii, jakiegoś rozdarcia, w którym żyjemy.”

Łukasz Kos (1970)

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Katowice, 20 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/slaskm.htm

Magdalena Walach Fotografia

„Sukcesem jest dla mnie to, że cały czas pracuję w zawodzie. Cieszę się, że nie musiałam zmieniać swoich zainteresowań.”

Magdalena Walach (1976) polska aktorka

Źródło: By pasji nie zabiła codzienność – rozmowa z Magdaleną Walach, 6 stycznia 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6699/By-pasji-nie-zabila-codziennosc-rozmowa-z-Magdalena-Walach.html

Grace Mugabe Fotografia

„Nie jestem do końca taka, jak mówią ludzie. Czasem naprawdę zaskakuje mnie to, co słyszę: "leniwa", "ciągle coś je". Pracuję tak ciężko, że nie mam czasu na przyjemności.”

Grace Mugabe (1965)

oświadczenie z jednego z wywiadów telewizyjnych

Anna Czartoryska Fotografia

„Moim marzeniem zawsze było, żeby śpiewać. W szkole teatralnej na śpiew miałam mniej czasu, później okazało się, że mogę do tego wrócić i wszystko, co do tej pory zrobiłam w teatrze, miało związek z muzyką. Także dwie role w Teatrze Współczesnym.”

Anna Czartoryska (1984) polska aktorka

Źródło: Dorota Wyżyńska, „Dziewczyna Adamczyka” gra żonę Bułhakowa, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 7 marca 2011 http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34861,9215352,_Dziewczyna_Adamczyka__gra_zone_Bulhakowa__Premiera.html

Andrzej Łapicki Fotografia

„Cieszę się, że mogłem być prezesem ZASP, rektorem warszawskiej szkoły teatralnej, a że byłem aktorem… Boże złoty, są różne zawody. Mógłbym pisać, bo kochałem to w młodości, albo zostałbym prawnikiem, może lekarzem. Aktorstwo to nie jest profesja dla mężczyzny. To zawód dla egoistów. Trzeba być przez cały czas zajętym sobą.”

Andrzej Łapicki (1924–2012) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/terazjuz.htm

Jan Englert Fotografia

„Twierdzę megalomańsko, że umiem robić spektakle telewizyjne, nie boję się telewizji. Natomiast teatru ciągle się uczę, nie mam gotowych rozwiązań, nie mogę powiedzieć o sobie, że jestem reżyserem, który ma własny styl teatralny.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 2 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/roin.htm

„Chciałem być aktorem, który ma coś do powiedzenia, aktorem, który będzie obsadzany w ważnych rolach dramatycznych, a tymczasem byłem tylko amantem (choć dziś powiedziałbym, że „aż”, bo jest to kwestią aktora, jak zagra daną rolę). I myślałem, że mogę mieć większy wpływ na rzeczywistość, na to, jakie myśli płyną ode mnie z desek teatru, jeśli zajmę się reżyserią. Niestety, będąc etatowym aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu, nie sposób było tego pogodzić z egzaminami do szkół teatralnych. Do tego zawodu wszedłem tylnymi drzwiami. Najpierw ucząc w Szkole Teatralnej, zacząłem bardziej niż trzeba reżyserować egzaminy z piosenki aktorskiej. Kilka osób zobaczyło taki egzamin, a w szczególności dyrektor teatru Romek Kołakowski, i powierzono mi recital (…).”

Wojciech Kościelniak (1965)

Źródło: Piotr Wyszomirski, Nie jestem mordercą musicalu. Rozmowa z Wojciechem Kościelniakiem, 29 kwietnia 2011 http://www.top.wielkiemiasto.pl/index.php?id=2&t=1&page=24233

Willem Dafoe Fotografia

„Uwielbiam teatr. Od 25 lat pracuję w nim z tymi samymi ludźmi: mamy własną grupę teatralną, własny budynek. Jestem dumny z naszych przedstawień. Lubię kino, ale teatr jest dla mnie stałym punktem odniesienia. Tu czuję się najlepiej, tu zawsze wracam. Do kina odchodzę tylko na chwilę, bo kocham przygodę, jaką ono niesie. W teatrze jednak mam swoje korzenie, tam także uczę się, tam biorę udział w najciekawszych twórczych poszukiwaniach. Myślę, że nie ma przesady w stwierdzeniu, które nieraz słyszałem w Europie, że teatr jest dla aktora domem.”

Willem Dafoe (1955) aktor amerykański

Źródło: Barbara Hollender, Żyję chwilą, „Rzeczpospolita”, 24 maja 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zyjech.htm

Anthony de Mello Fotografia

„To wielka rzecz, jeżeli się cierpi. Tylko wtedy masz naprawdę dość dotychczasowego życia. Możesz wykorzystać cierpienia, aby położyć mu kres.”

Anthony de Mello (1931–1987) psychoterapeuta pochodzenia indyjskiego, jezuita

Przebudzenie

„Słyszałem, że macie państwo znakomite sukcesy w brydżu. Mam nadzieję, że będziecie mieli również sukcesy w mikrobiologii.”

Władysław Kunicki-Goldfinger (1916–1995)

Pokrewne tematy