„Komunizm pojawia się wszędzie tam, gdzie nędza, gdzie brak nadziei. Dlatego musimy utrzymywać nadzieję przy życiu.”

„Kapitalizm to nierówny podział dóbr,
komunizm to równy podział nędzy.”

„Musisz wygrać i panować –
albo przegrać w nędzy żyć.
Cierpieć albo triumfować,
młotem lub kowadłem być!”

„Nie ma czegoś takiego jak brak nadziei. Bóg może wszystko.”

„Tam, gdzie panuje strach, brak też pewności siebie. Między innymi dlatego w Ameryce Północnej i Europie przeważa przekonanie, że najlepszą epokę mamy już za sobą. Z kolei upokorzenie pojawia się u tych, którzy utracili poczucie własnej wartości i nadzieję na lepszą przyszłość. W świecie arabskim jeszcze do niedawna wielu widziało pełną chwały przeszłość, nędzną teraźniejszość i brak jakichkolwiek perspektyw na przyszłość.”

„Chwila, w której kobieta uświadamia sobie, że nie warto żyć – że brak jej miłości, obowiązków, celu i nadziei, ta chwila ma dla niej gorzki posmak śmierci.”

„Czas i brak nadziei wyleczą z każdej miłości.”

„Czy pani wie, co to jest nie przynieść człowiekowi nadziei? To gorzej niż go oślepić i zabić. Ja wiem, że on czeka na tę nadzieję, i to ode mnie. Ja nie mogę z nim rozmawiać; ja czuję, że sam nie powinienem żyć. Cóż jest warte własne życie, jeśli się innym nie przynosi nadziei?”

„Wszędzie dominuje czerwień – kolor coca-coli, marlboro i komunizmu. Tu nawet złoto ma czerwony poblask.”

„Komunizm był najpotężniejszym nowożytnym ucieleśnieniem starych nadziei millenarystycznych, a destrukcja tych nadziei, choćby nawet okazały się nieracjonalne i niebezpieczne w realizacji praktycznej, nie powinna być powodem do łatwego celebrowania. Komunizm jako zeświecczona forma odwiecznych marzeń chiliastycznych, nie da się zredukować do zbrodni ani zbyć twierdzeniami, że był absurdalną fantazją. Los komunizmu w skali światowej wskazuje, że była to wizja inherentnie nierealizowalna.”