„Zawsze w społeczeństwie będą majętni i ubodzy: – tacy, co mają środki kupowania sobie pracy, i obracania jej na własny pożytek, i tacy, którzy ją muszą tamtym sprzedawać, albo najmować.”

„Dla mnie artysta na etacie to jakaś karykatura. Proszę sobie wyobrazić poetę czy rzeźbiarza na etacie, od których kupuje się nie konkretne dzieło, lecz pracę rzeźbiarską przez osiem godzin z przerwą obiadową. A tu mamy właśnie taką sytuację. Artyści etatowi walczą z freelancerami. I zawsze domagają się przyjęcia ich pracy takiej, jaka jest dostarczona.”

„Serce jest bogactwem, którego się nie sprzedaje ani się nie kupuje, ale które się ofiarowuje.”

„Cechy charakterystyczne społeczeństwa polskiego to: alkoholizm, nieuczciwość, brak tolerancji względem inaczej myślących, nieposzanowanie pracy, zarówno cudzej jak i własnej. Wypadałoby zapytać, czy takiemu społeczeństwu przysługuje miano chrześcijańskiego.”

„Jest to jedyne miejsce na świecie, gdzie do kupienia są wszystkie wytwory przemysłu ZSRR. Bardziej na zachód nie chcą ich kupować, a bardziej na wschód – sprzedawać; Warszawa jest dla nich złotym środkiem.”

„W dzieciństwie zdarza się zawsze taka chwila, kiedy otwierają się drzwi, by wpuścić do środka przyszłość.”

„Tusk jest takim polskim Barackiem Obamą: wyłącznie wytworem medialnym, podanym społeczeństwu w ładnym opakowaniu, ale w środku pustym.”

„Społeczeństwa, by lepiej żyć, a nawet by jako tako funkcjonować, muszą się reformować non stop, nieustannie. Musimy pędzić do przodu, żeby w dobrej kondycji stać w miejscu. Musimy myśleć o scenariuszach przyszłości, żeby teraźniejszość była jako tako poukładana i przyjazna.”

„Wielu kupowało i sprzedawało omamy i fałszywe cuda, oszukując głupią tłuszczę.”

„Jakie społeczeństwo, taka literatura.”