„Wiedziałem dotąd, że prawda kryje się na dnie kieliszka, ale nigdy nie mogłem wybadać, na dnie którego z porządku.“

„Ci, co na dnie, zawdzięczają wszystko tym, co na górze; ci, co na górze, tym, co na dnie.“

—  Stefan Pacek 1938

„Smutno, gdy dnie posępne z wolna przemijają, smutno, gdy dnie radosne przemijają szybko.“

—  Tadeusz Kotarbiński polski filozof 1886 - 1981

„Są ludzie, którzy od razu idą na dno, kiedy utkwi w nich parę ziaren śrutu, i nigdy się już nie podniosą.“

—  Henryk Ibsen, Dzika kaczka

Dzika kaczka

„August II to dno naszej historii.“

—  Paweł Jasienica polski pisarz i eseista 1909 - 1970

Polska anarchia
Źródło: s. 90.

„Kiedy się osiada na dnie, nie trzeba już pływać.“

—  Halina Auderska polska pisarka 1904 - 2000

Jabłko granatu (1971)
Źródło: s. 110

„Naprawdę upadłam na dno.“

—  Britney Spears amerykańska piosenkarka 1981

o pobycie w szpitalu psychiatrycznym.
Źródło: blog Britney Spears, 4 czerwca 2007

„Biada tym, którzy poruszą dno narodu.“

—  Antoine de Rivarol 1753 - 1801

„Morze patosu ma płytkie dno.“

—  Kazimierz Chyła

„Dno każdej tragedii to głupota.“

—  Tadeusz Dołęga-Mostowicz, książka Znachor

Znachor
Źródło: rozdz. I

„Można się znaleźć na dnie nie osiągnąwszy głębi.“

—  Stanisław Jerzy Lec poeta polski, aforysta 1909 - 1966

„Dno odwrócone do góry mieni się być wierzchołkiem.“

—  Kazimierz Chyła

„Czarna kawa skończyła się na dnie filiżanki.“

—  Magda Leja pisarka polska 1935 - 2006

Bramy bajek

„Łzy znajdują się na dnie każdego komizmu.“

—  Charles Chaplin angielski aktor i reżyser kina niemego 1889 - 1977

„Nawet przez miłość stoczyć się można słodko na same dno.“

—  Stefan Pacek 1938

„Nawet na dnie istnieje granica estetycznej tolerancji.“

—  Barbara Rosiek pisarka i poetka polska 1959

„Kiedy znalazłem się na dnie, usłyszałem pukanie od spodu.“

—  Stanisław Jerzy Lec poeta polski, aforysta 1909 - 1966

„Dno jest dużo głębiej, aniżeli nam się wydaje.“

—  Guillaume Musso 1974

Ponieważ cię kocham

„Pamiętam ciche jasne, złote dnie.“

—  Kazimierz Przerwa-Tetmajer polski poeta, nowelista, powieściopisarz i dramaturg 1865 - 1940

bardziej znane jako pieśń Mieczysława Karłowicza.
Źródło: Preludya. XXX, w: Poezje: wydanie zbiorowe http://pbc.gda.pl/dlibra/docmetadata?id=16775, tom 1, wyd. Inst. Wyd. Bibljoteka Polska, Warszawa, s. 286.

„dzień po dniu wytapiamy metal,który w końcu pociągnie nas na dno.“

—  Mariusz Grzebalski 1969

Źródło: Czarne twarze butów z tomu Drugie Dotknięcie (2001)