„Teraz nie jestem związany z żadną religią, ale w pewnym sensie muszę mieć jakieś strzępy wiary, aby wstawać codziennie rano. Chociażby wiara w siebie, w ludzi których kocham.”

„Według mnie korzenie stanowi wiara – odpowiedziała po cichu.
– Wiara w moją religię, nawet jeśli nie ja ją wybrałam… Ale liczy się także wiara w siebie, wiara w ludzi, których spotkasz. To będzie twoja prawdziwa rodzina.”

„Obietnica jest w pewnym sensie przepowiednią. Ale kiedy człowiek wstaje rano, nie wie, co przyniesie mu kolejny dzień i czy dożyje nocy.”

„Początki demokracji wyrosły na wierze, że jeśli ludzie w pewnym sensie są równi, to są równi we wszystkim.”

„Postmodernizm jest buntem przeciw autorytetowi rozumu i każdej religii, o ile ta ośmiela się stawiać jakieś wymagania, nakazy i zakazy. Akceptuje tylko te religie, które nie głoszą żadnych norm moralnych i żadnych prawd wiary, a odrzucają wiarę w piekło, w istnienie szatana, oraz jakąkolwiek odpowiedzialność człowieka za czyny.”

„Dla mnie Jezus Chrystus nie jest związany z żadną religią. Dla mnie religia, to zasady wymyślone przez ludzi, które mają wypełnić opuszczone przez Boga miejsce.”

„Robię to, co kocham i jeszcze mi za to płacą. Nie muszę wstawać o szóstej rano, odbębniać gdzieś ośmiu godzin i wracać niezadowolony do domu.”

„Wstawał rano, człapał przez zimny korytarz do kuchni i łykał małe białe świństwo, popijając rozpuszczalną kawą z Aldika. I nadal było jak było, codzienna walka z samym sobą. Żeby wstać. Żeby być. Gdyby tak nie wstawać. Przespać to wszystko, przespać życie, siebie.”

„Żadna wiara Ci tak nie pomoże, jak w samego siebie.”

„Jestem człowiekiem jawnie wierzącym, tzn. nie czynię ze swojej wiary osobistej tajemnicy, ale nie dodaję sobie też tym żadnej wartości. Wobec ludzi niewierzących lub innej wiary nigdy nie odczuwam żadnej przewagi.”