„Używanie tych pieprzonych narkotyków jest jak insulina dla diabetyka, który musi ją brać, by przetrwać.”

„Jeśli nie bierzecie narkotyków, prawdopodobnie macie inne uzależnienia. Nawet niewinne.”

„Nie muszę brać narkotyków, aby zmienić swoje życie w tragedię.”

„W moich książkach nigdy nie było i nigdy nie będzie żadnego „pronarkotykowego stanowiska” – odparłem z gniewem – Piszę o narkotykach i o braniu narkotyków, ale to nie znaczy, że jestem ich zwolennikiem. Inni ludzie piszą o przestępczości i przestępcach, ale nie czyni to z nich zwolenników przestępczości”

„Bezgraniczna jest dowolność w używaniu słów. Ale żadne słowa nie są używane tak dowolnie, żadne nie są brane w tak sprzecznych ze sobą znaczeniach, jak słowo „Bóg” i „Religia.””

„Nie nadaję się na polityka, bo spałem ze zbyt wieloma kobietami, chodziłem na zbyt wiele imprez i brałem zbyt dużo narkotyków.”

„Z polityką, to jest trochę tak, jak z narkotykiem. Brakuje tego w życiu, ale ja już jestem po ponad rocznym odwyku. I staram się nie brać, żeby nie mieć pokusy znów sięgnięcia po tę używkę.”

„Tak, pieprz mnie! Marzę o tym, byście wszyscy mogli mnie pieprzyć.”

„Bąbelki?! Oj no weź, Sharon! Ja jestem pieprzony Ozzy Osbourne! Książę pieprzonej ciemności! Nie chcę tych pieprzonych baniek!”

„Witam w Montrealu…. Pieprz się! Teraz tak to powinno się nazywać, „Montreal pieprz się”. A na autostradzie powinna być duża tablica mówiąca „Witamy w Montrealu, PIEPRZ SIĘ!!!””