„Gdybym stracił pozostałe dziewięć palców, to i tak pisałbym na komputerze w tym samym tempie.”

„Gdybym, jak to piszą w Internecie, był pułkownikiem, dostawałbym przyzwoitą emeryturę. A tak nie jest.”

„(…) gdybym umiał tak pisać wiersze, jak Wiktor, i gdyby Wiktor umiał tak komponować dramat, jak ja (…).”

„Zdaję sobie jasno sprawę, że naprawdę żyje, kiedy pracuję. Dlatego jak jest mi źle, siadam przed komputerem i piszę. to moja modlitwa, płacz, wołanie o ratunek.”

„Nie należy pisać dla innych, lecz dla siebie samego.”

„Pamiętniki robią na mnie wrażenie, jakby ktoś pisał do siebie samego i opowiadał sobie samemu wiadomości o sobie samym.”

„Pisać to znaczy odbywać sąd nad sobą samym.”

„W czasie pisania siedzę. Na podłodze. Po turecku. (…) Oparta o tapczan, na którym wyleguje się pies. Nie mam biurka, bo jak siedzę tak, że mi nogi dyndają, to nic mi do głowy nie przychodzi. Mam taki niski stoliczek, na nim komputer… A kiedyś maszyna do pisania. Piszę jednym palcem, „metodą dzięcioła”, zawsze jest wielka radość, kiedy znajdę tę właściwą literę.”

„Kochanowski pisał: „Widział kto poetę trzeźwego? Nie wymyśli taki nic mądrego”. Pozwoliłbym sobie polemizować. W każdym razie ja kładąc się spać, myślę sobie o skeczu, zapisuję sobie jakieś pomysły i dopiero potem przepisuję do komputera.”

„Pisanie to nadal hobby, co nie znaczy, że nie poświęcam mu wiele pracy i energii. Myślę, że jest tak lepiej. Generalnie jestem za dywersyfikacją. Nie wiem, czy gdybym była pozbawiona innych zajęć i musiała przez osiem godzin pisać książki, sprawiałoby mi to przyjemność. A taki kradziony czas na pisanie jest o wiele przyjemniejszy. To prawie jak romans!”