„Diabeł: wielki, czarny znak zapytania.”

„Ktoś to przecież powinien zrobić, znak zapytania.
Ktoś powinien reagować, znak zapytania.
Ktoś powinien się przeciwstawić, znak zapytania.
Ktoś powinien protestować, znak zapytania.
Ja sobie też zadawałem takie pytania, sam. I znajdowałem taką odpowiedź – jeżeli ktoś, to dlaczego nie ja?”

„Szczerze powiedziawszy miliard w tę, czy miliard w tę w porównaniu do sytuacji, w której byłby wielki znak zapytania, czy w ogóle jest budżet – myślę, że każdy by to przeżył. Nikt nie będzie do końca zadowolony, o tym już wiem.”

„Kawa musi być gorąca jak piekło, czarna jak diabeł, czysta jak anioł, słodka jak miłość.”

„Wszyscy uśmiechali się za postawionymi kołnierzami.
Było tak swobodnie.
I wszystkie znaki zapytania poczęły śpiewać o istnieniu Boga.”

„Kim, u diabła, jesteście? – zapytał ochrypłym szeptem. – Czarna Kompania, Chłop. Czarna Kompania. Nie wiem, jak mu się to udało, ale pobladł jeszcze bardziej.”

„(…) dobrze zagrać czarny charakter to aktorskie wyzwanie, ale i przyjemność. Gdybym miał sobie wyobrazić diabła, to na pewno byłby bardzo atrakcyjny. Diabeł nie chce straszyć, tylko uwodzić.”

„Wielkie nagrody i pieniądze zabijają czarną poezję…”

„Kiedy diabeł idzie Wall Street, rogi mu przykrywa czarny melonik, miast kopytami dla niepoznaki stuka srebrną laską, a ogon ma z kart kredytowych.”

„Nuć mnie i kołysz. Dwie struny – zakładki na lędźwie i znak zapytania. Noc na oddziale, kiedy – przyznaję – byłeś jedyną nitką, cienką skórką, na której trzyma się strup.”