„Po prostu wchodzę na casting z pewnością siebie. Z głęboką wiarą i przekonaniem, że to właśnie mam być ja! I nie staram się udawać kogoś innego, niż jestem.”

„Każdy z nas nawet sam przed sobą stwarza pozory, udaje kogoś innego. Gramy przed wszystkimi.”

„Nie jestem pewny siebie, chyba że gram kogoś innego.”

„Racjonalizacja, która usypiając rozum, zastępuje go wiarą, to w istocie narzędzie używane przez mózg, mające wspomóc naszą pewność siebie i przekonanie o słuszności naszych absurdalnych codziennych poczynań.”

„Ja nigdy nie mam pewności. Jak niedowiarkowie przekonują mnie do niewiary, idę w stronę wierzących. Jak wierzący – do wiary, uciekam w stronę niedowiarków. Najgorsza jest przemoc dyskursu, takiego czy innego. Niewiara też jest zresztą wiarą, ale w to, że Bóg nie istnieje, że nie jest dla nas ważny.”

„Dla mnie wiara nie jest problemem intelektualnym, który można rozwiązać. Wiara jest zaufaniem, że jestem w rękach Kogoś mądrzejszego, lepszego.”

„Zwłaszcza dziewczyny chcą być inne – wyższe, chudsze, grubsze. Ale wiemy, jakie jesteśmy naprawdę, więc najważniejsza praca nie polega na zmianach, tylko na samoakceptacji. Choć to truizm, to dopiero dwa miesiące temu, gdy skończyłam 50 lat, przyznałam się przed sobą, kim jestem. Postanowiłam nie udawać kogoś innego.”

„Po prostu bardzo lubię śpiewać i kiedy udaje mi się zadowolić kogoś, nie sprawić zawodu – ogromnie się cieszę. Kiedy nikt nie widzi, zdarza mi się nawet podskakiwać z radości. To wszystko.”

„Osoba wyznająca filozofię Ubuntu jest otwarta na innych, świadoma innych, nie przeraża jej to, że inne osoby są od niej samej lepsze bądź bardziej utalentowane, ponieważ czuje ten rodzaj pewności siebie, który wynika z głębokiego przekonania o przynależności do większej całości.”

„Pamiętam gdy ukończyłem liceum myślałem sobie, „Stary, dobrze, że mam to już za sobą!”. Następnie w wieku 19 lat, wygrałem casting do Ryzykownego interesu i zdałem sobie sprawę z innej rzeczy, mówiąc sobie „A więc to jest życie – jest o wiele większe niż mi się wydawało!”.”