„Choroba niszczy człowiekowi prywatność, tak że nie da się pisać…”

„Siła bez honoru jest pusta, jałowa. Niszczy. Nie umie budować. A honor… Bez honoru nie da się, po prostu.”

„To już od dawna jest jak choroba, nie mogę pisać, robi mi się słabo, jak wstawiam datę, albo wkręcam papier do maszyny.”

„O żadnym kraju zapewne nie da się pisać, nie urażając części jego mieszkańców.”

„Nie da się nauczyć ani pisania piosenek ani pisania tekstów – ale można spróbować dać ludziom narzędzia, którymi zbudują swój własny warsztat muzyczny.”

„(…) prywatność staram się zachować dla najbliższej rodziny i przyjaciół.”

„Czasem myślę, że pisanie piosenek jest jak chwytanie za serce tak mocno, jak tylko się da, bez spowodowania zawału.”

„Cierpienie zazwyczaj to rzecz brzydka bardzo; ci tylko co nie znają go, poetyzować je mogą; ono jest sprzymierzeńcem najohydniejszych rzeczy na świecie, starości i choroby, niszczy zarówno siły ducha jak fizyczne siły, i z piedestału strąca człowieka.”

„Gdyby prywatność miała nagrobek, napis na nim mógłby brzmieć: „Nie martw się. To było dla twojego dobra.””

„Ziemia nie należy do człowieka, człowiek należy do Ziemi. Cokolwiek przydarzy się Ziemi – przydarzy się człowiekowi. Człowiek nie utkał pajęczyny życia, jest nitką w tej pajęczynie; niszcząc pajęczynę życia – niszczy samego siebie.”