„Nie opowiedziałem nawet połowy tego, co widziałem, gdyż nikt i tak by mi nie uwierzył.”

„Pragnąłem widzieć siłami umysłu to, w co uwierzyłem.”

„Każdy dzień jest kawałkiem historii, nikt nie jest w stanie opowiedzieć jej do końca.”

„Nikt mi nie chciał uwierzyć, że napisałam kompilator i nikt nie był nim zainteresowany. Powiedziano mi, że komputery potrafią tylko liczyć.”

„Nikt by nie uwierzył, jakie mnóstwo łez mieści się w kobiecych oczach.”

„Jeżeli sam w siebie nie uwierzysz to nikt inny w ciebie nie uwierzy.”

„W nauce próbujemy w sposób zrozumiały dla wszystkich opowiedzieć o tym, o czym nikt wcześniej nie miał pojęcia. W poezji – wręcz przeciwnie.”

„Ale osobiście uwierzyłabym tylko kandydatowi, który startowałby w wyborach pod hasłem: „Nikt nie da wam tego, co ja wam obiecam.””

„Lubię budzić się z poczuciem, że mogę wszystko. Nawet, jeżeli nie mogę. Być może ktoś zarzuci mi, że to, co zaraz powiem, to jedynie puste frazesy, ale uwierzcie mi, że pozytywne nastawienie do życia naprawdę stanowi o połowie naszego sukcesu. Druga połowa to wysiłek, który należy włożyć w to, by zrealizować swoje pragnienia.”

„Na koniec opowiem anegdotę o stanie wojennym, ale uprzedzam, że jest prawdziwa, gorzka i przewrotna. Wezwał mnie kiedyś wysoki urzędnik resortu kultury. Straszył, mówił, jakie mają na nas haki, a w końcu zapytał, po co występuję w kościołach. Odpowiedziałem, że wszystko jest takie szare, a tam widzę same uduchowione twarze. A on na to: „Co pan pier…, przecież połowa to nasi!””