„Ozimina o rychłej wiośnie zagajona
Rozpięła pod sam wieczór pień wabne ponęty
Nad zielonem swem piórem – i jak dziwożona
Zataiła się wszystka w cud swój urzeknięty…”

„Wiosna zielone rozplata kosy,
Rumianem licem rozkwita
Z powietrznych piewców rannemi głosy
Grono kupalnic ją wita.”

„Łza zdradzonej matki – zamarza.
Dzieci grają kryształową grudką w mini bilard.
Bila roztapia się, zwilża zielone sukno, na wiosnę.”

„Jeśli na wielkim i wspaniałym drzewie widzisz robaki i poczerniałe końcówki liści, sam pień – choć nietknięty – wydaje ci się parszywy.”

„Król: pień drzewa genealogicznego.”

„Nawet największe pustynie mają swoją wiosnę, choćby najkrótszą i niedostrzegalną.”

„Jestem jako stary pień, pod który psy fajdają.”

„Wczoraj się zalałem,
Dzisiaj w pień pijany,
A może to miłość?”

„Przeżyję też i to, że nie podobają się pani moje maniery. Są okropne. Sam nad nimi ubolewam w długie zimowe wieczory.”

„Jeśli wiosnę chcesz zobaczyć,
Spójrzyj na twarz twoję,
Uśmiech wiosny w twym uśmiechu,
Wonia wiosny w twym oddechu,
Niebo wiosny oczy twoje.”